Yılanların ıslığını duyduğumda, bir çeşmeye dayardım ağzımı, "Su içerken dokunacak mı?" diye.
Yılanlar dokunmadı da insanlar dokundu bizlere.
Çeşmelerimizi de kuruttular, yüreklerimizi de.
Ben büyüdükçe, acılarım da büyüdü.
Sonra bir sevda masalı..
Tüm çiçekler karlar altındaydı, biz karların üstünde.
Sayfa 112