Yusufcuk
Samiha AyverdiYusufcuk Gönderileri
Yusufcuk kitaplarını, Yusufcuk sözleri ve alıntılarını, Yusufcuk yazarlarını, Yusufcuk yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Zâten dünya davuluna ses veren tokmak, gölgesi cihânı tutan bu gaflet ağacından başka neden yontulur?
Dostum, inan bana ki sana içimi göstermek istemiyorum. Eğer boş bulunup bazı bazı bu işi yapıyorsam, gene inan ki, tek penceresinde ışık olan bir ev gibi, esrar karanlıklarının ortasındaki bu tek ışık damlası, gönlüm çatısının ancak bir köşeciğini aydınlatır.
O zaman, boşa çıkmış mücâdeleler, işe yaramaz didinmelerden sonra evine dönen yorgun bir adam gibi, ben de içime, kendime döndüm.
Bugün hep benden kaçtın; seni görmek için arkandan koştukça, bilmem nerelere, hangi dağların bayırların ardına saklandın ki hiçbir tarafta bulamadım.
Bilirim, her zaman ben sorucuyum, sen de susucusun. Hakkın var. Bu bitip yetmez sorguların karşılığı söz olamaz ki... Zaten hangi kelâm, hangi sırrın düğümünü çözmüştür?
Akılları, İhtiraslarının direğine bağlı olanlar, dünyânm çeşitli hırslarını ve hazlarım yudum yudum içerler; ammâ bize, insiyaklarımızın mahdut hazlarını aşırtan tek kuvvetin, sen, senin bir işâretin olduğunu bilemezler.
Sayfa 143Kitabı okudu
Akılları, bir saat gibi muayyen işâretler üstünde işlemek için düzülmüş olanlar, belki yanılmadan, akşamadan dosdoğru yürürler; fakat seyirlerinde, bu sâbit noktalardan öteye geçip seni göremezler.
Sayfa 142Kitabı okudu
Bu, şiir kafesinde mahpus kalmış şâir; bu, hüneri dünyâsma sıkışmış sanatkâr; bu, bilgisi toprağına gömülmüş âlim de nedir, deme. Onlar, senin gibi arka sından koşulacak bir sevgiliden mahrum oldukları için bu zindanların, bütün bu bağların esîri olmakta elbette çâresizdirler, gücenme!.
Sayfa 132Kitabı okudu
Ah biz insanlar neyiz, göründüğümüzden ne kadar başka ne kadar uzak mahlûklarız.
Sayfa 131Kitabı okudu
Biz bu yola çıkarken yemin etmiştik, güneşin saltanat sürdüğü sonsuz bir sabâha erinceye kadar demir asâ, demir çarık yürüyeceğiz diye...
Sayfa 115Kitabı okudu
Ey vücut atı! Halkın pendine kulak verme. Koş, o mertebe koş ve durmadan sürçmeden git ki, nal izlerini tâkip edenler, kendilerini kanlı bir aşk meydanında bulsunlar!
Sayfa 113Kitabı okudu