Zacharius Usta ve Olağanüstü Öyküler
Jules VerneEn Eski Zacharius Usta ve Olağanüstü Öyküler Gönderileri
En Eski Zacharius Usta ve Olağanüstü Öyküler kitaplarını, en eski Zacharius Usta ve Olağanüstü Öyküler sözleri ve alıntılarını, en eski Zacharius Usta ve Olağanüstü Öyküler yazarlarını, en eski Zacharius Usta ve Olağanüstü Öyküler yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"..Yeryüzünde her şeyin ömrü sınırlıdır, ilelebet var olacak bir şey insan elinden çıkamaz.."
İsviçre'nin sert iklimi, ruhu hüzünle, sisle dolduruyor, güney rüzgarları uğursuz ıslıklarla dönüp duruyordu.
Zacharius Usta'nın tuhaf alışkanlıklarını bilirsiniz: Gizli düşüncelerini yüzünden kim okuyabilir ki?
Yaşadığımız şu lanetli çağda kim mutlu gün yüzü görüyor ki?
"Bu işe şeytan karışmış!" diye haykırdı Scholastique.
"Ne demek istiyorsun?" diye sordu Gérande; "bu durum bana doğal geliyor; yeryüzünde her şeyin bir sınırı var; sonsuz olan insan elinden çıkamaz."
"Yine de bu işte olağandışı ve gizemli bir yan olduğu su götürmez," diye yanıt verdi Aubert. "Bu kıpırtısızlığın nedenini araştırmakta Zacharius Usta'ya bizzat ben yardım ettim, ama bulamadım; üstelik de birçok kez derin bir umutsuzlukla aletler elimden kayıp düştü."
"Öyleyse bu cehennemlik işe neden kalkışılıyor?" diye sözü aldı Scholastique. "Ufak, bakırdan yapılmış bir aletin kendi başına işleyip saati göstermesi doğal mı? Güneş saatinden vazgeçmemek gerekirdi!"
"Ölüm bu!" diyordu Zacharius Usta boğuk bir sesle, "ölüm bu!... Varlığımı dünyaya dağıttığıma göre yaşayacak ne kadar ömrüm kaldı ki! Çünkü ben, Zacharius Usta, bütün o canavarların ruhuyum; o demir, gümüş ya da altın kutuların her birine kendimden bir parça hapsettim! O lanetli saatlerden birinin durduğu her seferinde, kalbimin atışlarının durduğunu hissediyorum, çünkü saatleri kalp atışlarıma göre ayarladım!... Kader! Felaket ve işkence!..."
"Eğer günün birinde önemli ve değerli bir adam olursan Aubert, gün ışığının ekmek gibi gerekli olduğunu anlayacaksın: Bir bilgin öteki insanların pohpohlamalarına borçludur varlığını."
"Usta, işte yine kibir günahı sizi ele geçiriyor."
"Kibir ha! Aubert, geçmişimi yık, bugünümü yok et, geleceğimi ortadan kaldır, ben karanlıkta yaşamayı sürdürürüm. Zavallı delikanlı! Elindeki sanatın tümüyle bağlı olduğu inceliklerden hiçbir şey anlamıyorsun! Avcumdaki somut bir aletten başka bir şey değil misin öyleyse? Bak Aubert, zekanın günün birinde o kuramları tasarlayamayacağını bilsem sana acırdım!"
"Ama Zacharius Usta," diye sözü aldı Aubert, "her zaman , özenle ve ustalıkla o çarkları ayarladığımı, o madenleri dövdüğümü, o yaylara su verdiğimi gördünüz."
"Usta, bahse girerim ki yılda bir saniye bile şaşmaz bu saat!"
"Bahse girmekte hiç de haksız değilsin: Varlığıının en saf yanını ona katmadım mı ben? Benim yüreğimin atışları değişiyor mu?"
"Ah," diye bağırdı acıyla, "dünyada en sevdiğin varlıklar tarafından bile anlaşılmamış olmak! Ama sana Aubert, sana haklı olduğumu kanıtlayacağım! Başını sallama, çünkü hayretler içinde kalacaksın; beni dikkatle dinlediğin gün, varoluşun sırlarını, ruhun ve bedenin gizemli birleşmesinin sırlarını keşfettiğimi göreceksin!"
"Usta," diye heyecanla söze girdi Aubert, "bakırdan, çelikten bir makineyi, Tanrı'nın ruh adını verdiği, tıpkı meltemin çiçeklere hareket vermesi gibi bedenlere can veren o soluğa benzetiyorsunuz. Bacaklarımızı, kollarımızı hareket ettiren gözle görülmez çarklar olabilir mi acaba? Hangi parçalar içimizde düşünceler doğurabilecek kadar iyi ayarlanmış olabilir ki?"
"Güneşi ayarlayan siz misiniz?" diye karşılık verdi heyecanla Zacharius, istifini bozmadan."Size pek de gönül okşayacak sözler söyleyemeyeceğim öyleyse! Güneşiniz iyi çalışmıyor, biz de ona uymak için saatlerimizi kâh ileri kâh geri almak zorunda kalıyoruz!"
"Şeytanın çatallı ayağı aşkına! Haklısınız ustacığım; benim güneşim öğle vaktini hep aynı saatte göstermiyor, ama yakında bunun, dünyanın güneş çevresindeki hareketinden ileri geldiği anlaşılacak ve o farklılıkları dengeleyecek ortalama bir gün icat edilecek."