Işığın savaşçısı şükran duyması gereken çok şey olduğunu bilir...
Yoldaşları: "O çok şanslı!" derler. Fakat şansın çevresine bakmayı bilmek ve dostlarının nerede olduğunu görmek demek olduğunu bilir.
Kaybedecek daha fazla bir şeyim kalmadığında bana her şeyi verdiler. Ben olmayı bıraktığımda kendimi buldum. Rezil olduğum ve hâlâ yürümeye devam ettiğimde kendi kaderimi seçmekte özgür olduğumu anladım.
İnsanoğlu nasıl seveceğini öğrendiğinde dünya gerçek bir dünya olacak; o zamana kadar biz aşkın ne olduğunu bildiğimizi sanarak yasayacağız, ama her zaman bunu olduğu gibi söyleyebilme cesaretinden yoksun kalacağız
...sanki iki tren rayı arasındaki uzaklığı, binaların yüksekliğini, ya da bir somon ekmek için gereken maya miktarını ölçtüğümüz gibi sevgiyi de ölçebilirmişiz gibi.