Zemzem'in Annesi - Hazreti Hacer
Sibel EraslanZemzem'in Annesi - Hazreti Hacer Gönderileri
Zemzem'in Annesi - Hazreti Hacer kitaplarını, Zemzem'in Annesi - Hazreti Hacer sözleri ve alıntılarını, Zemzem'in Annesi - Hazreti Hacer yazarlarını, Zemzem'in Annesi - Hazreti Hacer yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Gecenin en cömert olduğu şeydir karanlık, mahcubiyeti örter, kusurları örter, insanı insana eş kılar, eşit kılar...
Ve şayet Allah dilerse, eşlerin kalbine göklerden sevgi inzal olur da o müveddetin yanında cümle mehtaplar sönük kalır..
Sayfa 201 - TİMAŞ
Terk edildikten sonra da devam ediyorsa o sevdadır ancak.
Lakin dedim ya, korkuyordum adam akıllı sevmekten...
Kimi sevdimse şu dünyada gitmişti elimden...
Sayfa 244 - Hz HacerKitabı okudu
Önce içimizden geçer her şey... Sonra nefes rüzgarı tutuşturur içimizden geçeni... Ardından kelime olur, düşer dünyaya içimizden geçenler. Söz, kişinin evladı gibidir. Söz murattır. Meramımızın bedenidir sözlerimiz...
Sayfa 189 - Hz SareKitabı okudu
Kendinden başkasını sevmeyenin kendine köle olduğunu düşünüyordum.
Sayfa 168 - Hz HacerKitabı okudu
Ayrılık ile mağlubiyetin elleri birleşince... Özgürlük, onların çocuğu olarak doğdu dünyaya.
Kahkahanın arkadaşı çoktur lakin gözyaşına ortak olan bulunmaz…
Aman su… Canım su… Ne olur dur, ne olur kaçıp gitme diyerek, ellerimle bir arz kazmış, bir küçücük göl misali su gözesinin etrafını kuşatmıştım…
Bir yandan da Zem-Zem-Zem-Zem-Zem diyordum…
Dur, sakinleş, yavaş ol, bizi bırakıp kaçma ne olur diye konuşuyordum suyla…
Eskilerin bir sözü vardır; “Nehirler özledikleri yere akarlar”…
-hazırlanmalısın..
+neye hazırlanmalıyım?
-gerçekten koşman gerekecek o güne...
Ancak… Sevdiklerimizden vererek, çok ama çok sevdiklerimizden feda ederek… Yakınlaşırız Rabbimize…
Nitekim Allah Teala verdikleriyle böbürlenen bu ahmak Nemrut’a zavallı bir sivrisineği musallat etmiştir de… Kulağına kaçan sinek yüzünden başına taş vurdura vurdura kendini kendi eliyle helak ettirmiş biri olacak kalacaktır o, tarihin karanlık bağrında…
Neresinden kanarsa insanın yarası, dünyaya bakan gözleri de o yaradan, o kanamadan açılıp kapanırmış ya…
Kölelik mülksüzlüktü…
Mülkü arttıkça, mülkünün kölesi kesildiğini farkında mıydı özgür insan…