Filozof hayatta ölmeli, hayattayken kötülüğün ve faniliğin meskeni olarak bedenden kaçarak ve be deni küçümseyerek ölümü önceden tahmin etmelidir. Dolayısıyla ölüm bir son nokta, yıkım ya da çöküş değildir, aksine, bedenin ağırlığından kurtulmuş olan ruhun bir kelebek gibi "asil, saf ve görünmez" bir uzama yükseldiği özel bir başlangıç noktasıdır.