Ziyan
Hakan GündayZiyan İletileri
Ziyan iletilerini, Ziyan okur görüşlerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Büyüyünce ne olacaksın, küçük çocuk?
“Öleceğim, amına koyayım! Geberip gideceğim!
Doğru cevap, geçtin sınıfı.” 🍂
Hakan Günday & 
Ziyan 🍀
Yapabilirsen, ecelden önce sen gel..
Hakan Günday Ziyan
“Yıllar önce okuduğum işe yaramaz bir kitaptaki tek işe yarar cümle şuydu: İnsanın kullandığı ilk alet, başka bir insandır.” 
Daha (2013)
“Madem insanın hayvandan farkı alet kullanabilmesiydi. İnsanın kullandığı ilk alet de başka bir insandı: Ben!” Ziyan (2009)
O ‘işe yaramaz bir kitap’ da kendi yazdığı Ziyan’mış. Bu detayı Ziyan okurken fark edip Hakan Günday’a tekrar tekrar aşık oldum.
Daha
2023te okuyacağım kitaplar.. :D
evet, ben de başlıkta yazdığım gibi bu listedeki kitapların hepsini yıl içinde okuyamayacağımı biliyorum ama ne kadarını okuyabileceğimi bilmiyorum.. bunu da bu sene göreceğim/z.. (=
asgari ücret/dolar kuru= bu sene okuyacağım kitap sayısı kutsal denklemimden hareketle (şu anki kura göre) yıl sonuna dek (bugüne dek okuduklarım dışında) 392 adet
Sayfa 199-200
Mustafa Kemal yanımda duruyor ve kalabalığın ateşiyle ısınıyordu. Kim bilir neler hissediyordu? Kim bilir, o insanlara bakarken neler görüyordu? Uğruna kendinden vazgeçtiği Anadolu halkının coşkusu ile büyülenmiş, yüzlerindeki umudu izliyordu. O birkaç dakika boyunca, umut, güneşten daha parlaktı, asker. Daha sıcak. Dokunup hissedecek kadar gerçek. Çünkü durmuştu hayat. O andan başka zaman yoktu. Ne öncesi ne sonrası. (23 Nisan 1920, Ziya Hurşit Mustafa Kemal ile meclis balkonunda) Ziyan
Ben, içinde karanlığın ağır bastığı bir çocuktum.!🍀
Hakan Günday & Ziyan 🍂
Hayatım boyunca konuşmak için sadece on kelime seçmek zorunda kalsaydım, bunların ilki, "Neden?" olurdu
Hakan Günday Ziyan
Ecellerinden önce ölürler. İlk yemeği anasının memesinden gelen ve yediği çanağa tükürmekte sakınca görmeyen erkek, o kadar çok kadın gömer ki toprak bile artık dişidir. Bu yüzden toprak ana diye bilinir. Perilerin şanı buradan gelir.
Hakan Günday
Ziyan
Gözlerinden ayırmıyordum gözlerimi. Başka bir yere bakarsam canım yanacak gibi geliyordu. Sadece onu görüyordum. Başka kimseyi istemiyordum. Kelimeleri dinliyordum. Ağzından çıkan harfleri söyledikleri bir yerlerde yazıyormuş gibi, konuşmasındaki virgülleri, noktaları görüyordum. Kelimelerin arasındaki boşlukları. Gülümsüyordum. O gülümsediği için. Gülümseyerek konuştuğu için. Sakinleşiyordum. O sakin olduğu için. Artık korkmuyordum. O bana "Korkma" dediğin için "Üşüme!" diyen bir annenin sözünü dinler gibi. "Olur, üşümem" diyordum. Gerekirse donarak ölürüm ama üşümem!" Ziyan Hakan Günday
@emrahergnn ( R . A . Y )
Düz bir çizgiden çok, bir küreydi zaman...Mükemmel bir küre...Geçmiş, yeterince derine gömülürse gelecekten çıkıyordu...
Ziyan
Hakan Günday