Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.13
Sena
Sena
@kitapricity
"Canımın içi, böyle şeyler yalnızca romanlarda olur."
Amatör yazar :d
Radyo Tv
İstanbul
19 Mart
348 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
gerçeklerle yüzleşmekten korkmuyorum, suçlu olan o, suçlu olan o!
Kırklı yaşlarındaki bir rehinci ve 16 yaşında rehinciyle evlenmekten başka çaresi kalmamış genç bir kızın ilişkisi anlatılıyor kitapta. Aslında ilişkiden ziyade rehincinin ağzından aynı evde yaşadıkları süre anlatılıyor, buna evlilik denemez zira.
Okurken cidden delirdim, adam hem ketum hem cimri hem kızı içten içe aşağılıyor... En büyük sorun
şeytanın çırakları
Japonların hayal gücüne gerçekten hayranım. Biraz da korkuyorum çünkü çok sapkın ve iğrenç şeyleri kolaylıkla düşünüp yazabiliyorlar. Hangi kitabı/mangayı okusam, animeyi/filmi izlesem sonunda gerçekten böyle cani ve akıl almaz şeyleri kurguluyorlar şaşırıyorum.
İki hikayeden oluşan bu kitabın ilk kısmında bir katilin, ikinci kısmında ise katil olarak adlandırılan kişinin avukatından dinliyoruz olayları. İki hikayede de karakterlerimiz oldukça vahşi, egoist, intikamdan gözü kör olmuş insanlar. Polisiye diye geçiyor ancak bu bir vahşet kitabı zannımca. Karakterlerin nefreti ve caniliğini yazar oldukça iyi anlatmış. Böyle zamanlarda yazarların da buna benzer duygular beslediğini, yakın düşünceler içinde olduğunu düşünüyorum. Yoksa nasıl bu kadar iyi anlatabilirler ki?
Dediğim gibi ne zaman japonların eserlerine baksam hep bir vahşet hep bir sapkınlık. Yine de kalemlerini seviyorum bu adamların sjdhksjs ölümle bir alıp veremedikleri var tam olarak anlayamadığım ama okuması da sarıyor. Güzel bir eserdi, özetle. Kolaylıkla okunacak, reading slumptaysanız kurtarıcınız olacak.
Hoşçakalın, kitaplarla kalın.
balıklar yürüyerek geliyor, tünel benim de girmemi bekliyor..
Bu japonların kafaları nasıl böyle çalışıyor anlamıyorum. Ne zaman bir mangaya animeye başlasam diyorum ki ya bu adam bunu nasıl akıl etmiş de yazmış..
Bu da öyle mangalardan biri. Ayaklı balıklar japonyayı istila ediyor. Enfeksiyon yayarak insanlığın sonunu getiriyor. Tüm iğrençliklerin yanında akıl almaz şeyler oluyor. Tabii her seferinde olduğu gibi bunda da arkasından insanlar çıkıyor. Çizimler efsane şekilde iğrenç. Sayfaları çevirdikçe tüylerim diken diken oldu ve her seferinde junji ito'nun hayal gücüne hayran kaldım. Tam bir mide bulandırıcı gerilim mangasıydı. Özgünlük desen var, yaratıcılık desen var. Serisi olsaydı keşke damağımda kaldı tadı.
Sadece, kız karakter o kadar itici ve pick meydi ki ben çocuğun yerinde olsam ona bu kadar dayanamazdım jsmdhwjdjw
Ana hikayeden bağımsız bir de iki mini hikaye var mangada -ki sonuncu hikaye keşke ana hikaye kadar uzun olsaydı dedirtti. İlk hikayeden daha korkutucu, o sıkışmışlık hissini aşırı iyi veren bir hikayeydi. Kırılan bir fay hattında insan şeklinde metrelerce uzunlukta delikle buluyorlar. Bir kız da tvde kendine benzeyen bir delik görüp dağa, fay hattının yanına geliyor. Gerisini siz düşünün :D
Bu hikayelerin tam bir sonu, detaylı açıklaması yok ama olması da gerekmiyor fikrimce. O gerilimi ve tiksintiyi gayet iyi yaşattı bana.
Yine söylüyorum, japonlar bu işi yapıyor babacım. Junji ito'dan daha çok eser okumaya gidiyorum ben.
Hoşça kalın, kitaplarla kalın.
Okur Takip Önerileri
Ş.H.T operasyonu
Bir Kamu Davası serisinin yazarı olan Alper Canıgüz'ün ilk kitabıymış kendileri. Konu Canıgüz sonuçta, elbette okunur bir kitap ama ben diğer kitaplarına nazaran sönük kaldığını düşünüyorum. Cümleler daha eksik, karakterler daha yarım gibi hissettim.
Bu eksikliğin yani sıra, fakülte dersleri olan sayfalarda Profesör yerine ben boğazlarını sıkmak istedim öğrencilerin. Karakterler bu kadar itici nasıl yazılabilir diye düşündüm bir ara. Diyalogların kiminde göz devirdim, kiminde sövmemek için kendimi zor tuttum :d
Ayrıca Hamit'i çok sevdim. Kendime en yakın bulduğum iki karakterden biri Hamit, diğeri Şevket. Kitap birkaç yerde canımı sıksa da son 50 sayfada nasıl bitti anlamadım. Bir sürü beyin yakan cümle, yığınla ters köşe vardı - ki buna bayyyıldım.
Bir ilke göre kötü değil ama Alper Kamu serisiyle çıtayı arşa çıkardıktan sonra bu biraz yavan kalıyor. Yine de Canıgüz bu, okunur. Kitap kapağında da yazdığı gibi gerçekten de psiko absürt az biraz romantik ama bolca komedili bir kurgu sizi bekliyor. Keyifli okumalar ve Olcayto Fişek gibi delirmemenizi dilerim.
Hoşça kalın, kitaplarla kalın.
hualafusci?
Kapağın tasarımı kafamda çok başka bir kitap okuyacağımı düşündürmüştü. Ama sayfalar ilerledikçe realist cümlelerle tokatlandım resmen.
Bir uzay gemisi Mars'a düşüyor. Çinli hariç diğer astronotlar ölüyor ve ana karakterimiz Mars'ta ülkesinin çöküş dönemine girdiği Kedi İnsanlarla tanışıyor. Böylelikle harika bir distopya kitabı okuyor
+Selam, Ravent. -Selam, Portakal Dilimi.
Tam bir Sophie Kinsella klasiği. Kahkahalar atacağınız diyaloglar, içinizi ısıtacak karakterler, düşündürecek cümleler ve zaman zaman boğucu olan şu hayata biraz ara vermemizi sağlayan bir üslup.
Audrey karakterini okurken içimde bir yerdr tıpkı onun gibi olan bir tarafım olduğunu düşündüm. İnsanlarla konuşurken panikleyen, kimsenin aklını
"Bana bir bilmece daha sor, Kazi."
Kitaba fantastik diye başlamıştım ama çok güzel aksiyon/romantizm kurgusuyla karşılaştım. İlk 100 sayfada zorlansam da geri kalan 400 sayfada aksiyonun da aşkın da temposu asla düşmedi. Herkes kendi açısından bir derecede haklıydı. Bu da daha çok sorgulamaya yol açtı, o karakter yerinde olsam ne yapardım dedirtti.
Normalde bildiğimiz aşk hikayelerinden ayıran şey, ve okurken zevkten dört köşe olduğun kısım, aşklarının arasında çıkar ilişkilerinin ve karakterlerin kendi amaçlarının da bulunması. Kazi fazlasıyla havalı ve güçlü bir kadın karakterdi, Jase'in sorumlulukları ve yaptıkları üzerindeki bilinci mükemmeldi. Gerek yan karakterler, gerek ana karakterler... Yazar öyle iyi yazmış ki, uzun zamandır bu kadar çok benimseyebildiğim karakterler olmamıştı.
Filmi olsa da şöyle ağız tadıyla izlesek dediğim kitaplardan biriydi. Buram buram aksiyon ve heyecan vardı, sayfalarca kalbimin küt küt atışını duydum. Aşk da öyle klişe değil, birçok yanıyla bize aktarıldı.
Synovie ve Masonun daha çok sahnesini okumak isterdim, Gunner ve Jurganın da ikinci kitapta yer alacağını düşünüyorum. Ayrıca kesin Kazi'nin annesi ölmedi ya bence, umarım ikinci kitapta bir buluşma sahnesi olur.. Ben karakterlere duygusal anlamda çok bağlandım arkadaş :') kendi yazdığım kitap üzerinde bu kitabın da ilham kaynağı olacağına eminim hehe
Bence kaçırmayın derim bu güzel kurguyu. Zekice işlenmiş olay örgüsü ve bir o kadar iyi oluşturulmuş karakterleriyle kaliteli bir okuma geçireceğinizi temin ederimmmm
Hoşça kalın, kitaplarla kalın.
Hayretimucip bir seri..
Bir Kamu Davası serisi başlı başına bi şaheserdir.
Üçüncü kitabı da bitirdim ve hemen damladım buraya. Alper Canıgüz ne güzel yazar, Alper Kamu ne güzel karakter... Okuduğum ennn güzel polisiye kitaplardan vallahi. Kimi cümlelerde kahkahadan duramadım, kimi satır aralarında yüreğim burkuldu, kimi sayfalarda şaşakaldım.
Kurguya diyecek yok bir kere. Karakterlere de öyle gerçi mxhsksj. Bu tarz üslubu olan yazarlara bayılıyorum, o yüzden sanırım böyle kabarta kabarta anlatıyorum. Pek maharetli işliyor kurguyu yazarımız. Karakterleri hem tatlı, hem havalı, hem ilginç.
Konusu hakkında tek söylemek istediğim, 5 yaşındaki Alper Kamu'nun sürekli başının beladan kurtulmaması, hatta kendi kendine belaya bulaşmasını anlatıyor seri. Bir dizi cinayeti gerek profesyonelce, gerek vahiy iner gibi çözüyor adeta. Kitabın orasına burasına ustaca yerleştirilen detaylar en sonunda mükemmelce birleştiriliyor.
Aha daha da anlatmam konusunu, hemen alın okuyun. Sadece şunu belirtmek istiyorum ki, Cehennem Çiçeği açık ara farkla ennn beğendiğim kitap oldu. Diğer kitaplara da lafım yok tabii. Bazı kitaplar vardır okuyana oyyyle bi zevk verir ki aynı cümleleri tekrar tekrar okuduğun için bi syafada 5 dakika geçirirsin; ikinci, hatta üçüncü kez okursun... Hah öyle bi seri, öyle bi yazar, öyle bi kalem.
Bir de Kıyamet Park'ta Alper'in hayal arkadaşlarıyla piyesi ve sonrası harikaydı, gülmekten bi süre bitiremedim sayfayı KWBSMWBZKQJSO
Ve şimdi bu incelemeyi nasıl bitirsem kitaba yaraşır bilmiyorum... bilemiyorum... hiç.
00.00
Muhteşemdi. Tek kelimeyle.
Kitabı çoğu kişide görmüştüm okurken. Ama elime alırken bu kadar beğeneceğimi aklımın ucundan geçirmezdim.
Hemen bodoslama dalıyorum kitabın konusuna. Nora Seed depresyonda. Annesini, kedisini, işini kaybetmiş. Abisiyle uzun süredir konuşmuyor. Çocukken eline geçen yüzücü olma fırsatını değerlendiremediği için çok
Üzgünüm..
Her şey, her şeyi etkiliyor.
Söylediklerimiz, yaptıklarımız, bakışlarımız, sustuklarımız...
Kitap Hannah Baker'ın intihar etmesinde rol oynayan 13 kişiye, intihar etmeden önce 13 kaset hazırlamasını ve dedikoduların, uydurulan tüm olayların iç yüzünü anlatmasını konu alıyor. Kasetlerin Clay'a, Hanmah'dan hoşlanan çocuğa ulaşmasıyla başlıyoruz.
Aelita...
Kitabın konusunu bildiğimden ve hayran kaldığımda değil de, ismin bende ayrı bir yeri olduğundan başlamıştım kitaba. Ama yazıldığı zamana göre cidden mükemmel bir kitapla karşı karşıya kaldım. Günümüzde yazılsaydı mükemmelliği tartışılırdı gerçi.
Kitap Los adında bir bilim adamının ve Gusev adında açığa alınmış bir askerin Mars'a yolculuk yapmasını anlatıyor. Mars'a varıyorlar da. Hem de uygarlığı gelişen, gelişip de artık sonuna bile gelinen...
Ve bu arada kitabın bizzat ismi olan Mars Prenses'i Aelita ile tanışıyoruz ve Los aşık da oluyor :) Buraların spoiler olduğunu düşünmüyorum çünkü direkt kitabın arkasında da yazıyor. Neyse, içeriğinden bu kadar bahsetmek yeterli sanırım.
Gelelim eleştirilerime, bir kere kitap o kadar yarım ki.. Duygular yarım, olay örgüsü yarım, tüm her şey yarım... Kitabın sonuna doğru mest eden felsefik cümleler bile damağımda kalıyor, eee daha yok mu diyorum resmen. Kitabın başlarında Los'u çok sevsem de, kitabı Gusev'e hayran kalarak bitirdim çünkü resmen filozofa dönüştü yahu adam. Aleksey Tolstoy'un bu kitabı biraz felsefik, biraz romantik, ve ağzı açık bıraktıracak kadar ileri görüşlü..
Hemencecik ve kolayca okunabilir, ama bu kitaptan önce önerebileceğim fazlaca şey var. Yine de son alıntımı okumanızı çok isterim, çünkü hariga bir metinle karşılaşacaksınız.
Bu incelemeyi biraz yarım hissediyorum, kitap gibi :')
Hoşçakalın, kitaplarla kalın.
bu bir incelemeden çok, geçmişteki benim kitap hakkındaki hislerim sanırım:d
İlkokuldayken okumuştum bu çocuk kitabını. Fener Balığının Kayıp Işığı...
Sanırsam okulun aldırdığı kitaplardan birisiydi bu da. Aradan seneler geçmesine rağmen, ve o dönemden pek çok şeyi hatırlayamasam da, geçen günlerde bu kitap düştü aklıma. İsmini net, kurgusunu net hatırladığım; taaa o zaman beni etkileyip kendine hayran bıraktıran bu kitabı şimdi tekrardan okudum :')
Çocuk kitaplarını hep çok severim zaten. Dili, verdiği mesajlar çok tatlı. Çocuk kitaplarının sadece çocuklara okutulmaması, büyüklerin de illa illa bakması gerektiğini düşünüyorum.
Hele o Poli... Kapaktaki tatlı mimiği wjbsnabsna bir çocuk kitabında bile favori karakter seçmesem olmaz. Ha bir de en sevdiğim bölüm var tabii.. Bunca senedir zihnimden silemediğim ve şimdi de bayıla bayıla okuduğum bölüm: Şarkı Söyleyen Solucanlar Diyarı. Farklılıklarından dolayı şarkı söylemek yerine dudak oynatmaya zorlanan sesi güzel solucanlar..
Demek istediğim son şey.. Yazarımıza bir okyanus dolusu sevgi gönderiyorum! Yazmak büyülü bir iş ya. Bir ilkokul çocuğunu yazarak etkileyip, anılarında böyle derinlemesine yer edebilmek çok sihirli. Ve çok da hayran olunası, saygı duyulası.. Önünde eğiliyorum ve teşekkürlerimi sunuyorum Göktuğ abii
Okuyun yahu, güzel bir yolculuğa çıkarsınız Loppi ve Poli'yle. Küçük denizanası ve fener balığıyla tanışmanızı isterim :)
Hoşçakalın, kitaplarla kalınn.
Bu kadınla arkadaş olmak isterdim.
"Bir kadın kurmaca yazacaksa parası ve kendine ait bir odası olmalıdır." diyor Woolf. Ve açıyor zihnini önümüze.
İlk 40 sayfa benim için çok sancılıydı. Kitapların vakti geldiğinde kendini okutması gibi bir gerçek var. Belki de bu yüzden bir aydır okuyorum. İlk 40 sayfa kötü değildi aslında, hatta dedim ki, ya bu kadının zihnindeki
Bir saat sesi duyuyorum sessizlikte...
Kitaba başlarken hangimiz katilin tarafını tutacağımızı tahmin ederdi? En azından ben katilin tarafındayım, yani Avcı'nın.
Instagramda herkesin okuduğunu görüp çok merak etmiştim, beklentilerimi karşılamadı. Aksine beklentilerimin çok çok üstündeydi bu kitap..
Ele alınan konu, yazarın ahenkli kalemi, hayran olunası karakterler... Özellikle de
Prens sizi kutsasın!
Nasıl başlayacağımı bilemiyorum..
Dans Eden Valeler'le kitap alışverişi yaptığım sitede göz göze geldik aslında. İndirimde görmesem büyük ihtimalle haberim dahi olmayacaktı. Ama işte ilk kitabı okuyup bitirdim, ikinci kitaba sülük gibi yapışıyorum şimdi :D
Hırsız çetesinin korkutucu bir eve girmesiyle başlıyor kitap ve tahmin edersiniz ki,
