90'lar duvar yazılarından
Belki peşimizden koşacak manitamız yok; ama bizimde peşimizden koşan birileri vardir Ankara'da
🎶"Yalnızlık, eski bir ezber,
Ayrılık alışkanlık,
Sensizlik bana dost, bana eş..
Bu kadar mağrur olma,
İnan sen olmasan bile,
Hayat devam eder, doğar güneş...'
Herkes eski zamanları özler, kastettiğim 80li 90lı yıllar. Ben o zamanın çocuğu değilim, ve merak ettim, neden o yıllar y kuşağı için paha biçilmez.
Öyle bir hikayet ediliyor ki, sanki o zamanlarda hiç kötü niyet yokmuşçasına, her komşu birbiri uğruna canını verebilircesine, sokakta oynamaktan eve girilmezmişçesine...
Bir yönüyle haklılar, insan kötü anılarını unutmaya meyillidir çünkü, dolayısıyla akıllarda kalan hep güzel hatıralar.
Ama eminim o zamanda da kötü niyetli olan, çıkarcı davranan, komşu çocuğundan şikayetçi ev hanımları vardı.
Sözün özü zamanı güzel kılan güzel yürekli insanlardır, Allah çevremizde güzel ahlaklı insanların sayısını arttırsın.
Eskiden umut bile daha ucuzdu;
Sokakta satıcılar şans oyunu satarken bağırırdı; “şans, kader, kısmet, talih 5 kuruş…!!!”
Çocuklukla ilk gençlik arasında çok da anlayamadığımız ama her aklımıza geldiğinde karanlık zamanlar olduğunu hatırladığımız 90’lı yolların dehşet verici olaylarına dair bir 
Soner Yalçın klasiği diyebilirim. Kendisinin külliyatı o yılların anlaşılması için bir rehber niteliğinde. Baktığımız zaman aynı olaylar benzer isimlerle günümüzde de devam etmekte, bu kısır döngülerin bitmesi ve tüm dünyanın daha mutlu günler yaşaması dileklerimle…
Küçük prenslere , parmak kızlara , kurtarılmayı bekleyen prenseslere , cadılara , canavarlara ve önceki hayatında kurbağa olan prenslere , 7cücelere , yalan söyleyen pinokyoya , arabasını katlayıp çantası yapan jetgillere, kalbi kırık şeker kız candy’e ..
Seksenlerin sonuna ..
Selam olsun ..