[...] Ne var ki umudumuzu hiç yitirmedik; Yaşar Abi'nin insan soyuna duyduğu güven; güzel günler geleceğine, insanın tükenmediğine, insan yüreğinin dibindeki cevherin er ya da geç parlayacağına inanması, bundan zerre kadar kuşku duymaması, en zor zamanda çevresindeki herkesi ayakta tuttu. [...]
Sayfa 14 - İnkılâp Kitabevi, 3. Baskı: 2022, İstanbulKitabı okuyor
İnsanlar yaşadıklarıyla değil yaşattıklarıyla akıllara gelir.
Sayfa 88Kitabı okudu
Mehtapsız gecelerde aydınlıksız uyumak elimden gelir şeylerden değildi.
Ben zaten deniz seyahati gibi, denizi seyretmeyi de çok severim.
Mahmur gözleri hayalimde bir hayattır.
Vicdanen rahatlığımı temin için çalışmayayım mı? Hakikatte kendim için çalışıyorum demek olur.
Bu adam, dengi sayılacak adamlarla karşılaştırılamayacak bir derecede dünyadaki gelişmeleri bilir.
"Açlık pis şey..." Gorki'nin "Ana"sında Pavel'in anası diyor bunu. Insan aç kalınca bir canlıyı kesip yiyebiliyor. İnsan gerçekten dünyanın en vahşi yaratığı.
Sayfa 207Kitabı okudu
"...o sırada olanlar artık olmamış sayılıyor. Yalnızca, görmüş ya da yaşamış olanların anıları kaldı."
1976 yılının Ocak ayının ilk haftası, karın nazlı nazlı yağdığı bir günde, bölükten ayrıldım...
Sanki bir şey demem gerekir gibi, içimde bir his vardı; çok geçmeden buldum!
''Elveda Hudut...''
Sayfa 119Kitabı okudu
