Gri geriliyor gökyüzüne
utancım geriliyor
Boynumdaki kolye camdan kelebeklerini düşürüyor
Uzaklardan yüzümüzü sökecek kadar güçlü bir hortum geliyor
O bile düşüremeyecek arsızlığı
Öyle boka battık öyle güçlendik ki
Bir kez daha yüzsüz kalacağımız kışa hazırız
Bu kaçıncı ve son değil ki
Ama ne ...
Kardelen garip bir boşluktaydı. Sanki birisi tutunduğu ipini koparmış, umurumdan aşağı düşüyordu. Sonu yoktu bu sonsuz uçurumun. Hayatı hep bu yolda devam edecek gibiydi. Hep düşecekti. Kardelen, düşmeleri hiç bitmeyecekti.