254 syf.
10/10 puan verdi
Yıllaaar yıllar önce okuduğumda hayatıma yön veren kitaplardan birisi olmuştu. Tekrar okudum ve yine farklı ufuklar açıldı. Bu kitabı okuyup da bana hiçbir şey katmadı diyenini ise hiç duymadım. Bazı kitaplar vardır ki dili, kullanılan kelimeler itibariyle çok kolay olsa da mânâ olarak herkes derin mânâlar çıkaramaz maalesef lakin bu öyle bir kitap ki isteseniz de istemeseniz de sizi en derine çekiyor.
Herkese şiddetle tavsiye ediyor, iyi okumalar ve bol istifadeler diliyorum. 
Zarife Bülbül 
Ene 'Sus Ey Nefsim' 
Fatih Duman
Sesler ormanı..
“Şifozreni…. Ölümcül bir iletişimsizlik çukuru… Hiçliğin, karanlığın, saçmalığın alacakaranlık uğultusu…”
Modernizm adı altında..
“Ve insanoğlu, yaşadığı evreni bir anlam dizgesi çerçevesinde yorumlayamadığı zaman, en küçük gündelik olaylar bile şok değeri kazanmakta travmaların birikimi nevrozlara, psikozlara dönüşmektedir.”
“Beklenmedik olaylar karşısında insanın içine düştüğü duygusal boşluklardan birini yaşıyordum…”
Deli/ Dahi
“Einstein’in dünyaya dilini çıkaran fotoğrafı hep gözümün önünde. Hiçbir şey, bilimin cinnetle olana gizli içsel akrabalığını bu kadar iyi aktaramaz…”
“Geçmişe ve insana bakışında yaşanmış yenilgilerin acısı vardı…”
Bilgilerim bana karşı…
“Okuduğum her satır yazının, izlediğim her kare filmin, düşündüğüm her düşüncenin gerçek ve canlı bir yaşantıya dönüştüğü ve beni yargıladığı geçitteyim…”
Delilik Ülkesi
“İnsanlığın tüm serüveni, milyonlarca milyonlarca yıllık aşamalar, bir delilik nöbetinin tek bir dakikasında yaşanabiliyor…”
Ne kitaptı ama.
“Ben, Goethe’nin Werther’in Acıları kitabını okuyordum ve biraz daha fazla ağlıyordum…”
Biliniyor bizim mahsustan yaşadığımız..
“Yaşam o kadar çelişkilerle doluydu ki. Bir grubun içinde hareket ettiğim zaman, kendime değişik ve gruptan dışlanmış gibi geliyordum sanki aynı dili konuşuyormuşum gibi..
Ve o hep yeniden oluyordu..
“Ne zaman mutlu olsam korkunç bir şey oluyordu, benim duygularımı ezen. Bunu ben ‘hayal kırıklığı dönemi’ diye adlandırıyordum.
Ebediyen sürecek gibi görünüyordu. Sanki hiç sevinemeyecekmişim gibi.. Mutlu zamanların hatıralarını da mahvetti diyordum.”
Cananı ararken gitti can
Ne can kaldı ne canan
Gelmiş geçmiş cümlesinden
İşte budur, sırra varan
Sayfa 7 - Eğitim Kitapevi Yayınları - Haziran 2011Kitabı okudu
Tara ve Babası aklımda bu diyalogla kalacak
“Seni seviyorum, biliyorsun, değil mi?" dedi.
"Biliyorum." dedim.”Mesele hiçbir zaman o değildi zaten."
Sayfa 337 - DomingoKitabı okudu
“Anne ben en çok senin sıcağını seviyorum”
Sayfa 78Kitabı okudu
Öyle değil midir? insan en çok sevdiği şeylerle imtihan olmaz mı? Sen hayatı da vatanını da hürriyeti de çok sevmedin mi? ve de en çok onlarla sınanmadın mı?
Sayfa 32 - Gece kitaplığıKitabı okudu