Gülümsemeyi öğrenmeden gülmeyi beceremez bir çocuk.
Sayfa 254 - Cem YayıneviKitabı okudu
Çok sayıda gözlem ve çalışma sonucunda Montessori, biz insanların zekamızı beş duyu organımızla, özellikle de el ve beyin arasında karşılıklı olarak elde edilen bu bilgi döngüsü sayesinde geliştiğini kabul ettikten sonra, Montessori ile ele verilmeden önce hiçbir şeyin beyine verilmemesi gerektiği kanısına vardı.
Bu köyün evleri, sokakları, mezarları gibi çocuklarında da siyah bir neşesizlik var. Renksiz dudakları gülmenin ne oldugunu bilmiyor, durgun gözleri ağır bir melal içinde ölümü düşünüyor gibi.
Sayfa 234
Unutmamak gerekir ki çocuklar kendi hayatlarının kontrolünü ellerinde tutmak isterler.
Sayfa 196 - Nemesis YayınlarıKitabı okudu
Çiçeğin gülümsemesi
Sen hiçbir çiçek gördün mü
Böyle böyle masum açmış burcu burcu kokan
Böyle böyle sade her daim mutlu bir çiçek
Yada böyle sevecen ama utangaç he gördün mü
Ben gördüm dağ çiçekleri öyle güzel güler
En çok dağ çiçekleri güzel kokar
Sen sen bir çiçeğin o minicik yüreğindeki dağ kadar büyük hayali hissettin mi hiç
Ben hissettim…
O minicik ellerinde kocaman dünyayı taşıyan çiçekleri gördün mü
Ben gördüm…
Sen hiç o hayller peşinde duraksız koşan bir çiçeğin aniden hayattan koparıldığını gördün mü peki
O masum minicik kalbinde neler yatan çiçeğin biranda soluşunu gördün mü
Ben gördüm hem de minicik elleriyle hayat savaşı verirken
8 yaşında ki ahmetin hayattan nasıl koparıldığını gördüm
Masum çiçeğin son kez annesinin boynuna sarıldğı gündü
Son kez babasıyla mutlu bir anısı olduğu gündü
O masum çiçeğin son kez burcu burcu kokuşuydu annesinin boynunda
Bir çeçeğin ne günahı olur ben bilmiyorum
Bir dağ çiçeği en güzel annesiyle güzel kokar bir çiçek en güzel babasının yanında güzel açar
Bir mezarda ne güzel bir çiçek o mezarda güzel durur nede açar
O çiçek artık soldu ne açabilir artık nede burcu burcu koka bilir
Bir çiçeğin gülümsemesi dünyadaki en güzel şeydir
Bir çeçeğin gülümsemesi için ihmale hayır diyorum
"Çocuklar için ne geçmiş vardır ne de gelecek, bizim pek payımıza düşmeyen bir şeyin, şimdiki zamanın keyfini çıkarırlar." 
La Bruyere
"Birçok güzel çiçeğim var," diyordu, "Ama bütün çiçeklerin en güzeli çocuklar."
Bu güzel, küçük kızı, kollarimda sıkarken duyduğum şeyleri söylemek mümkün değil. Kalbimin derinliklerinde gizli bir pınar kaynıyor gibi, gögsüme sıcak bir şeyler iniyor, bütün vücudumu, gözlerimi ıslatan, nefesimi kesen, ılık, baygın bir lezzet sarıyordu.
Sayfa 243