Kendi yolunu ve metodunu beğenen, "Mesleğim haktır." veya "Mesleğim daha güzeldir." diyebilir. Fakat "Hak ve hakikat, yalnız benimkidir." dememelidir.
"Her söylediğin hak olsun. Fakat her hakkı söylemeye senin hakkın yoktur. Her dediğin doğru olmalı. Fakat her doğruyu demek, doğru değildir."
Bediüzzaman Said Nursî
Sayfa 163 - Nesil YayınlarıKitabı okudu
"Bir insanda küfür [inkâr] görünür. O sıfat imandan doğmamıştır. Dolayısıyla kâfire bir sıfattır. Böyle bir adam için, O zât küfür etti.' denilir. Ancak o kişide imandan kaynaklanan başka vasıflar da olduğundan, "O zât kâfirdir, denilmez. İllâ ki o sıfat küfürden kaynaklandığı yakinen biline... Zira başka sebepten de neş'et edebilir. Sıfatın delâletinde şek var, imanın vücudunda da yakin var. Şek ise, yakinin hükmünü izale etmez. Tekfire [kâfir demeye] çabuk cür'et edenler düşünsünler!"
Bediüzzaman Said Nursî
Sayfa 119 - Nesil YayınlarıKitabı okudu
Sayfa 80 - Nesil YayınlarıKitabı okudu
İmana doğru bir adım...Bediüzzaman Said Nursî, imana hizmet konusundaki en küçük başarıyı bile büyük görür. Bir inançsızın inançsızlığında şüpheye düşmesi ve Acaba Allah var mı? diye düşünmesini dahi büyük bir rahmet olarak görür. Der ki: "Kardeşim, bilseniz ki, bir insanı mutlak küfürden meşkuk [şüpheli] küfre getirmek ne büyük bir rahmettir!"
Sayfa 79 - Nesil YayınlarıKitabı okudu
Nasıl ki bu yaz ve güzün sonu kıştır; öyle de, gençlik yazı ve ihtiyarlık güzünün arkası kabir ve berzah kışıdır.
Bediüzzaman Said Nursî
Sayfa 61 - Nesil YayınlarıKitabı okudu
Bediüzzaman'a göre, imansızlığın altından anarşistlik çıkar, üstünden de diktatörlük doğar. Bu sebeple insanlığın en büyük belâsı, imandan uzaklıktır.
Sayfa 59 - Nesil YayınlarıKitabı okudu
Cemiyetin imanı, saadet ve selameti yolunda nefsimi, dünyamı feda ettim.
Bediüzzaman Said Nursî
Sayfa 55 - Nesil YayınlarıKitabı okudu
"Seksen küsur senelik bütün hayatımda, dünya zevki namına bir şey bilmiyorum. Bütün ömrüm, harp meydanlarında, esaret zindanlarında yahut memleket hapishanelerinde, memleket mahkemelerinde geçti.
"Çekmediğim cefa, görmediğim eza kalmadı. Divan-ı harplerde [askerî mahkemelerde] bir cani gibi muamele gördüm, bir serseri gibi memleket memleket sürgüne yollandım. Memleket zindanlarında aylarca ihtilâttan [insanlarla görüşmekten] men edildim. Defalarca zehirlendim. Türlü türlü hakaretlere maruz kaldım.
"Zaman oldu ki, hayattan bin defa ziyade ölümü tercih ettim. Eğer dinim intihardan beni men etmeseydi, belki bugün Said topraklar altında çürümüş gitmişti.
"Benim fıtratım, zillet ve hakarete tahammül etmez.
Bediüzzaman Said Nursî
Sayfa 54 - Nesil YayınlarıKitabı okudu
Ömrünün özetiydi, Kul olun da, kurtulun! çığlığı...
Sayfa 41 - Nesil YayınlarıKitabı okudu
Zübeyir Gündüzalp anlatıyor:
"Bir gün Üstad, sabah dersini çok uzatmıştı. Tahminen sekiz-on saat sürmüştü. Biz çok yorulmuştuk. Fakat yorulduğumuzu hissettirmemeye çalışıyorduk. Nihayet Üstad bize:
"Hepiniz gidebilirsiniz. Ben devam edeceğim. Ben dersi kendi nefsime okuyorum.' dedi."
Eserinde de kendine seslenmekten, nefsini hırpalamaktan hoşlanır. Bediüzzaman, "Bil ey nefsim!" diyebilmek yüceliğinde durur.
Sayfa 39 - Nesil YayınlarıKitabı okudu