"Ben yalnızlığı istemiyorum ama yalnızlığa gereksinim duyuyorum."
R. Barthes•
İnsanı da hayvanı da kendi ilkel vahşetindeyken severim.
Seni unutmak için toprağı ekip biçicem
Orada rastlarım herhalde, acılarımın tesellisine...
Farkı yoktur ruhunun acı bir uçurumdan !
Ben sıradan insanlardan tiksiniyorum.
Özgür insan, denizi seveceksin her zaman !
Ey acı! Ey acılar! Zaman, hayatı yiyor...
Un peu de bruit autour de notre ame!
" Ruhumuzun etrafını sarmış ufak tefek sesler ! "
Artık hiçbir şey eskisi gibi değil.
Gerçekte biz bu çağın bozulmuş kavimleri
Borçluyuz eskilere meçhul güzellikleri
Sayfa 27Kitabı okuyor