İnsanı da hayvanı da kendi ilkel vahşetindeyken severim.
Seni unutmak için toprağı ekip biçicem
Orada rastlarım herhalde, acılarımın tesellisine...
Farkı yoktur ruhunun acı bir uçurumdan !
Özgür insan, denizi seveceksin her zaman !
Ey acı! Ey acılar! Zaman, hayatı yiyor...
Un peu de bruit autour de notre ame!
" Ruhumuzun etrafını sarmış ufak tefek sesler ! "
Artık hiçbir şey eskisi gibi değil.
Ben sıradan insanlardan tiksiniyorum.
Gerçekte biz bu çağın bozulmuş kavimleri
Borçluyuz eskilere meçhul güzellikleri
Sayfa 27Kitabı okuyor
Ne yazık ki beyler, çok derdim var...
Özrü olmayan suçlar vardır.
Ruhumuz özgür olmamaya katlanamazdı...
demirle değil
demirle değil
ipekle incittin beni...
içimde yeşermemiş umutlar var
çürümeye yüz tutmuş mutluluklar.
Ben bir tek sana yenildim !