"Her koyunu kendi bacağından asarlar, sözü yanlıştır.
Dinimizde neme lâzım demek yok.
Bana lâzım demeli."
(Ebu'l Faruk Silistrevi k.s )
"Yoksulluk, bir anneyi dünyanın en akıllı ve becerikli insanı yapar."
Bir kitapta okumuştum. Yazar şöyle diyordu:
Gençliğimde kendimi dalından hiç kopmayacak, yere düşmeyecek zanneden toy bir elmaydım. Zaman erişti olgunluk çağına. Ve dalımdan beni düşürdü. Şimdi o günleri, bundan daha kötüsü olmaz dediğim günleri sızım sızım özlüyorum. Bu zaman ve yüzler ne kadar yabancı bana? Bütün bu yabancılığın arasında o günlerden kalma silik bir yüz görsem, elimdeki bastonu kenara atar, koşar, kırk yıllık ahbabımmış gibi sımsıkı sarılırım.
"Bir öğretmen, sadece bir ders kitabını değil, bir öğrencinin hayatını değiştirebilecek bir yol haritasını da sunar."
Bilginin Kanatlarına sahipseniz, uçmaktan da konmaktan da Korkmanıza lüzum yok.
"İnsanların elindekine tamah etmeyen kişinin cömertliği, insanlara bol bol dağıtanın cömertliğinden üstündür."
Dünya, bir insan, ormanı, keçi. Her insan, bir ağaç ve uzaktan bakılınca devasa bir orman. Ormana zarar veren yine kendi cinsinden imal edilmiş. Ağacı üzen şey de baltanın sapının kendisinden olmasıymış. İnsan için de öyle. İnsan için en büyük tehlike, yine kendisi ve kendi cinsidir.
Orman için en büyük düşman, insandır.
Orman için en tehlikeli canlı, aslında insandır? Neden mi? Çünkü insan, ormanı yok etmekten çekinmez. Ormanı yakar, keser, talan eder. Ormanda yaşayan hayvanları avlar, kovar. Ormanın güzelliğini, bereketini, faydasını görmez.
Sadece kendi çıkarını düşünür. Ormanın insana verdiği nimetlere karşılık, insan, ormana verdiği zararla öder. Bu yüzden orman için en büyük düşman, insandır.
Hemîşe (Daima) çok yanılır söyleyen çok,
Ki söyler bulduğun, dilde kemik yok.
İbn-i Kemal Paşazade
Her ki gayrın yolunda kazdı kuyu,
Kendi düştü kuyuya yüzü koyu.
Şeyhülislam İbn-i Kemal Paşazade
Sevgili Fiji, söyler misin bu halimiz ne olacak? Bu gidiş nereye? Hiç kimse, hiç kimseyi dinlemek istemiyor.
Kabil, Habil'le bir konuşsa, onu bir dinleyip anlasaydı, yani aralarında iletişim kurmak için zihnine dadanan kötü düşünceleri bir zaman, bir kenara atmaya çaba gösterseydi, belki de kardeşine o kötülüğü yapmayacaktı.
Ah Fiji, en onmazı da nedir biliyor musun? Habil ile Kabil'in isimleri, bedenleri gibi mazinin en uzak köşesinde kalmadı. Dünden bugüne çoğala çoğala geldiler. Günümüzde iki kişiden, iki milletten, iki devletten biri Habil, öteki Kabil oldu.