Dünya üzerindeki tat aldığım nadir güzelliklerden.
Hayır yaaa yağmur bu kadar güzel yağamazsın ve bu kadar iyileştirici de olamazsın . ☔️
Çok güzel ben sonbahar insanıyım kesinlikle …🍁🍂
Dışarıda biri homurdanıyor
Güneş veda etti mi gökyüzüne belli değil
Sahi neredeyim ben
Batakta mı, yoksa sadece daldım mı
Şimdi uykuya dalıp şöyle bi kaç ömür kadarcık uyumak istiyorum ( şakasız) . 😒🙂↔️
gecenin tuzlu tadı
“Bir kitap kahramanı olsam yazar beni nasıl anlatırdı?”
Bu soru sessiz gözyaşlarımın arasında birden aklıma düşüverdi. Bazen öyle yapayalnız, öyle küçücük hissediyorum ki kendimi; bir kitap karakteri olsaydım sanki varlığım daha çok anlam kazanırdı gibi geliyor. Bilmem… Var olmanın dayanılmaz sancısı beni sanrılara itiyor belki. Kendimi çok ahmak, budala, ikiyüzlü, kötü kalpli, bir kitabın kötü karakteri yaptığım çok oluyor. Aslında o kötü diye nitelendirdiğimiz karakterlerden bir parça iz yok mu hepimizde? Ve iyilerden? İşin içine herkesi katarak vicdanımı hafifletmektir belki de amacım. Çünkü insan bir kitabı okurken en çok iyi karakterle bağdaştırır kendini, kendinden parçalar görmek istercesine okur onu. Hepimiz vicdan mahkemelerimizde temize çıkmak istiyoruz bir bakıma. Oysa başkalarının mahkemesinde çoğu zaman hüküm bile giymişizdir. Öyleyse kimin kürsüsü daha adaletli?..
Hanife
25.04
Saatlerden göç mevsimidir
İşte birikiyor gidişler mavi bahçemizde
Kıyıda köşede vuslat bir garip
Memleket boynu bükük suskun
Serilmiş soframıza dünya telaşı
Bu hengamede
Bu savaş sessizliğinde
Seni düşünmek bir direniş
Düşlemek diriliştir!
