Yahu kitabın içinde ben nazara inanıyorum yazıyor. İnsan bir fikir bekliyor. Bir vecize bekliyor. Ekonomi kategorisinden satıyorsunuz. Bir numara bir formul. Bir denklem bekliyor. Kitap ekonomi kategorisinde. Sığ düşüncelerle dolu kişisel gelişim zırvası tadında. Yemin ederim kahve muhabbetinden farkı yok. Ilkokul çocuğunun hayat görüşü daha vizyonerdir.
Kitabı bir insan evladı ciddiye alıp az biraz oturup incelese içinden yüzlerce tutarsızlık çıkarır. Bir sayfada diyor ki ben disleksiyim. Okuduğumu anlamıyorum. Diger sayfada diyor ki bilmem ne kolejine burslu girdim. Arada bir sayfa var sadece.
Planlarınızı anlatmayın nazar değer diyor. E kitap yazmışsınız. Ya nazar değerse?
Olmadık yerlerde sanki çarpıcı bir şey söylüyormuş gibi ünlem işaretleri kullanılmış. Örnek olması açısından bir tane de ben yapayım. "Günlerce, evet günlerce uğraştım bunun için. Çalıştım çabaladım. Ve sonunda buldum. İki kere iki dörttü! Evet 4!"
Bir konu üzerine konuşuluyor. Ilginizi çekiyor. Acaba diyorsunuz nedir bu isin aslı. Nasip, kader, kısmet gibi yerlere bağlanıyor. Bomboş metaforlarla donatılmış.
Kitabı merak eden olursa ben ozetleyeyim. Diyor ki parayi yemeyin. Yatırım yapın. Sonra yeyin.
