Travmalarla dolu çocukluğunu geçmişe gömdüğünün avuntusuyla mutlu hayallerine kavuşacağına inanarak yaşar insan,ama beklediği gelecek hiçbir zaman hayal ettiği gibi çıkmaz karşısına. Çünkü çocukluk kavrulmuşsa gelecek yanık kokar.
çocukluğunuzda koşulsuz sevgiyle büyüyenlerin gelecekte büründüğü profil koşulsuz sevgiyi daima içerisinde hisseder ve çevresindeki insanların yaşamlarına aktarırdı.
İnsanı kusurlarıyla, hatalarıyla, bakış açılarıyla ve kendi benliğiyle kabullenmek bazen kolay değildi. Çoğu zaman karşısına çıkan kişilerin kendisiyle aynı pencereden bakabilmesini isterdi insan.