“Paralel evrende ben”
“Normal dönemlerde, yatağa yatıp, en az iki saat yapılacak işleri düşünen, düş kuran, plan yapan, heyecanlanan, sinirlenen, uyumaya çalışan, uyuyamayınca kızan, tekrar bir şeyler düşünen, en sonunda vücudun yorgunluğundan mütevellit, sızan bir beynim var! Ancak aynı beyin, sabah erken uyandırıldığında, geceki enerji belirtilerinden hiçbirini göstermiyor!
Sabahın ikisinde kendi çapında Oscar'lık, Altın Palmiye'lik senaryolar bulan, karakterler yaratan, hatta daha hikâyenin sonunu getirmeden Oscar töreninin hayalini kurmaya başlayan, oradan oraya atlayarak gezinen, C vitamini iğnesi yemişçesine enerji patlamaları yaşayan beynim, sabah saatlerinde ise bir kahve yaparken bile türlü zorluk içinde: Su ısıtıcısının çalıştırılmasına bakan bölge uykuda, süt miktarına karar veren bölge akşamdan kalma, mutfakta kaşığın bulunduğu çekmeceyi hatırlayacak hücreler zaten felç! Loblar birbirine "Abi sen bak şuna, ben perişanım" pasları atıp duruyorlar, sütlü kahve ortada kalıyor, kaşıksız ve sütsüz!
Adımı söyleyemeyecek durumlardayım! On-on buçuğa kadar uykuda gezinen bir hâl hâkim üstümde. Arka arkaya kahve mahve derken, öğlene doğru, insana yakışır hareketler yapmaya, nispeten manalı laflar etmeye başlıyorum!”
“Güya senin gecendir. Yalan! Senden başka herkesin gecesidir, senin içinse maymunluk olacaktır! Rahatsız kıyafetler içinde, oradan oraya sürüklenerek saatlerce, çoğunu tanımadığın insanların elini sıkmak için bulunmaz bir fırsattır. Gönlünce eğlenebilirsin!
Düğün, özellikle kalabalıksa, evlenen talihsiz çift için uzun ve yorucu bir mesaidir. Hatta düğünleri sırasında herkes yiyip içip, dans edip eğlenirken, kendileri iki lokma yemek yemeye vakit bulamayıp açlıktan tansiyonu düşen gelinler tanıyorum! Şaka değil.”
