''yitirdim kendimi kendi içimde…
Saygıyla,
“Sevdalınız komünisttir,
on yıldan beri hapistir,
yatar Bursa kalesinde.
Hapis ammâ, zincirini kırmış yatar,
en âlâ mertebeye ermiş yatar,
yatar Bursa kalesinde.
Memleket toprağındadır kökü,
Bedreddin gibi taşır yükü,
yatar Bursa kalesinde.
Yüreği delinip batmadan,
şarkısı tükenip bitmeden,
cennetini kaybetmeden,
yatar Bursa kalesinde.„
Berlin'de bir park..
🍀
Seni düşünmek güzel şey, ümitli şey,
Dünyanın en güzel sesinden
En güzel şarkıyı dinlemek gibi birşey...
Fakat artık ümit yetmiyor bana,
Ben artık şarkı dinlemek değil,
Şarkı söylemek istiyorum.
Zafere dair
¶¶
Günler ağır.
Günler ölüm haberleriyle geliyor.
Düşman haşin
zalim
ve kurnaz.
Ölüyor çarpışarak insanlarımız
Sayfa 716 - Nazım Hikmet Bütün Şiirleri, YKY Yapı Kredi Yayınları, Kuvâyı MilliyeKitabı okudu
Ne Güzel Şey Hatırlamak Seni
Kitap okurum:
içinde sen varsın,
Şarkı dinlerim:
içinde sen.
Oturdum ekmeğimi yerim:
karşımda sen oturursun,
Çalışırım :
karşımda sen.
Sen ki, her yerde «hâzırı nâzır»ımsın,
konuşamayız seninle,
duyamayız sesini birbirimizin :
sen benim sekiz yıldır dul karımsın...
Nâzım Hikmet
Ne Güzel Şey Hatırlamak Seni
Bugün Türkçenin en büyük şairlerinden Nâzım Hikmet'in 60. ölüm yıldönümü.
Coşkun Aral’ın anlatımıyla Abidin Dino, Nâzım ve Atatürk dolu keyifli bir kültür sanat sohbeti;
youtu.be/ESIJdp2XxYY
insanlığa doyabilmek için...
Açlık ordusu yürüyor
yürüyor ekmeğe doymak için
ete doymak için
kitaba doymak için
hürriyete doymak için
“Hiçbir korkuya benzemez, halkını satanın korkusu…”
Nazım Hikmet Ran
Bu Nazım'dan bir dünya geçti...
Sana gelince...
Ne ben Sezarım,
Ne de sen Brütüssün...
Ne ben sana kızarım,
Ne de zatın zahmet edip bana küssün..
Artık seninle biz,
Düşman bile değiliz...
Nazım Hikmet Ran
“Yüzyıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Yüz yıldır bekler beni
bir şehirde bir kadın.
Aynı daldaydık, aynı daldaydık.
Aynı daldan düşüp ayrıldık.
Aramızda yüz yıllık zaman,
yol yüz yıllık.
Yüz yıldır alacakaranlıkta
koşuyorum ardından.”
Nazım Hikmet Ran