p
Paleontoloji
Yeni Komşular
Batı Avrupa'daki arkeolojik kayıtlar Üst Paleolitik dönemin başlangıcının farklı türden eşyalar üreten iki ayrı grupla belirlendiğini gösterir. Doğu Avrupa'dan Batı Avrupa'ya göçen Homo sapiens insanları, beraberlerinde
Orinyasyen alet edevati, sanatı ve daha önce belirttiğimiz yeni fikirleri getirdi. Sonra, Üst Paleolitik'in ilk 5.000 yılı ve biraz daha fazlası süresince Dordogne'da, Güneybatı Fransa'da ve Pireneler'in bazı bölgelerinde, Neandertallerle bağlantılı Şatelperonyen tekno-kültür gelişti. O dönem süresince Orinyasyenler ile Şatelperonyenler arasında hiç kuşku yok ki temas vardı. Dordogne'daki Piage ve Roc de Combe gibi bazı arkeolojik alanlarda Orinyasyen katmanlar ile Şatelperonyen katmanlar iç içe geçer: Bu nedenle iki kültürün yalnızca aynı dönemde yaşadıkları değil, aynı zamanda değişmeli olarak aynı kaya barınakları işgal ettikleri de açıktır. Günümüzden 35.000 yıl öncesine gelindiğinde Şatelperonyenler yok olmuştu, sahne de sadece Orinyasyenlere kaldı.
Arkeologlar Taş Çağı dönemlerini uzun zamandan beri taş aletler ve yapılma biçimlerine ilişkin olacak biçimde tanımladı. Orta Paleolitik dönem Neandertallerin uyguladığı taş gereç işlemeciliğine Moustérien [Musteryen] tekno-kültür [endüstri] denir; Üst Paleolitik dönem 𝘏𝘰𝘮𝘰 𝘴𝘢𝘱𝘪𝘦𝘯𝘴 topluluklarının en erken işlemeciliğinin adı da Aurignacian [Orinyasyen] tekno-kültürdür.
İlk maddi kültür örnekleri olarak hem beden süsleme hem ölü gömme, sadece yaşa, cinsiyete ve fiziksel güce dayanmayan hiyerarşik ya da en azından farklılaşmış bir toplum türünün ifade edilmesi ve yaratılmasıyla bağlantılıdır.
Artık -Batı Avrupa'da- Geçiş döneminin, neredeyse tümü son derece önemli zihinsel ve toplumsal değişim getiren bir dizi belirgin yeniliğe sahne olduğu konusunda pek şüphe kalmamış olmalı. Üst Paleolitik dönem insanları Orta Paleolitik dönemde yaşamış atalarından çok farklı davranıyordu; bu değişimler de Orinyasyen başlangıcına tarihlenebilir. Çok sayıda araştırmacının neden “Yaratıcı Patlama”dan söz ettiklerini anlayabiliriz.
Batı Avrupa'nın geç Neandertal halkları arasında -aralarında basit kemik ve fildişi aletlerin ve delinmiş kolye süslerinin bulunduğu- bir dizi belirgin biçimde
"modern" davranış özelliği ürününün ortaya çıkmasının, bunun kültürleşme veya başka bir terimle ifade edilip edilmediğini dikkate almaksızın, iki halk arasındaki bir tür temas veya etkileşim sonucu olduğu olasılığını tamamen açık bırakmaktadırlar. Diğer seçenek, Batı Avrupa'daki yerel Neandertal halklarının, yaklaşık 200.000 yıl boyunca tipik Orta Paleolitik dönem teknolojisi ve davranışları sergiledikten sonra, birbirlerinden bağımsız olarak, tesadüfen ve neredeyse mucizevi bir biçimde, hemen hemen tam olarak anatomik ve davranışsal açılardan modern halkların Avrupa boyunca yayıldıklarının bilindiği bir zamanda, Üst Paleolitik dönem teknolojisinin bu belirgin özelliklerini "icat" etmiş olmalarıdır.
Özetle, görünen o ki bazı göreli olarak geç dönem Neandertaller ölülerini gömmüş olabilir ama bu gömme işlemlerinde ritüellerin veya dini inançların olduğunu düşündürecek çok az kanıt vardır; insanlar, içinde birinin öldüğü bir kaya sığınağını terk etmek istemediklerinde hijyenik nedenlerle basit bir gömme işlemi gerçekleştirmiş olabilir. Araştırmamız bağlamında bu, son derece önemli bir noktadır.
İnsanlar o zamanlar yalnızca büyük meşaleler değil, zarif yağ kandilleri de kullanıyordu.
Ksenophanes toprağın denizle karıştığını ve zamanla ıslaklıktan kurtulduğunu düşünüyor ve şöyle kanıtları olduğunu söylüyor: İç kısımlarda ve dağlarda kabuklar, Siraküza' daki taş ocaklarında balık ve fok izleri, Paros'ta taşın dibinde mercan izleri, Malta'da da mermer tabakalarında envai çeşit deniz canlısı bulunmuş. Bunların hepsinin çok eskiden her yer çamurla kaplıyken çamurdaki hatların kurumasıyla oluştuğunu söylüyor.
Sayfa 27 - Pinhan YayıncılıkKitabı okudu
Üst Paleolitik dönemde süs eşyaları -ve ince çakmaktaşı eşyaları- için bir tür ticaret yürütülmekteydi.