"Beni taşımak zorunda değilsin. İyiyim."
Roarke yürümeye başlarken karısına gülümsedi. "Belki seni taşımak kendimi erkek gibi hissetmemi sağlıyordur."
"O zaman..." Eve kollarını onun boynuna doladı, başını omzuna dayadı. Bu çok iyi gelmişti. Çok iyi... "Bu gece seni ektiğime göre, kendimi affettirmek için ben de bari kendini erkek gibi hissetmeni sağlamış olayım en azından."
"En azından," diye onayladı Roarke.