...Unutma, hisler büyüdükçe tehlike de büyür.
Keşke bir kar yağsa da bu iş bitse... Kar çok kuvvetli bir görsel sembol, değil mi? Her şeyi temizliyor.
Sessiz kaldım. Nasıl konuşabilirdim?...
Beni ölüme mahkum etmişti.
Ölüler konuşmaz.
Ölmek istemiyordum. Daha değil; henüz yaşamamışken değil.
Bu iş bizi çekiyor çünkü hasarlıyız; kendimizi iyileştirmek için psikoloji okuyoruz.
Size sunabileceğim tek şey, değerli ya da değersiz, kendi fikrim.
Aşk her tür hissi kapsıyor, değil mi? İyisiyle kötüsüyle.
İfade edilmemiş duygular asla ölmez.
Canlı canlı gömülmüşlerdir ve sonradan
daha çirkin şekilde ortaya çıkarlar.
-Sigmund Freud-
Yok olan kar taneciklerini bir şekilde yakalamak, mutluluğu yakalamak gibi bir şey; anında hiçliğe dönüşüveren bir sahip olma eylemi.
Yalanlar ve doğru olmayan üzerine inşa edilen her şey sana uzak olacak. Unutma, dürüst olmayan bir aşka aşk demek haksızlıktır.