Bazen;
Hayat yorar insanı...
Şarkılar yorar..
Beklemek yorar..
Özlemek yorar..
Affetmek yorar..
Hoş görmek yorar..
Boş vermek bile yorar..
Ve insan susar..
Her şeye, herkese rağmen..
Elinden gelen tek şeyi yapar;
Bağıra bağıra susar...
🖊
İyi değilim mesela..
Hemde hiç iyi değilim. İçimde kelimelere sığdıramadığım vedaların hüznü var dolu dolu. Birine, bir şeylere ihtiyacım var ama kimseye hiç bir şeye tahammülüm, gücüm yok. 'Beni Bu hale siz getirdiniz! ' diye bağırmak istediğim ve her gece rüyalarımda bağırdığım bir kitle var sadece. anlaşılmak istiyorum. Sadece yoruldum ve dinlenmek istiyorum..
Babaa! Üşüyorum. Kimse farkımda değil
Birileri bir şey yapsın
Ateş yaksın, çay demlesin
Ne bileyim, bir şey işte
Biriniz de söyleyin lan, neden beni sevmiyor?
Hayat öyle yorar ki; bazen insanın aklı durur, kalbi yorulur, gönlü tıkanır ve Hira'ya ihtiyaç duyar, bazen de yolda ve yokuşta zorlanır, refik arar, yoldaş ister ve Sevr'deki yoldaşın sadâkatini arar kanamış yüreği ve kırılmış kalbi...