intiharla yaşamına son veren ve yaşadığı sürece de ölmek için adeta çabalayan bir kayıp ruhun anlatısı. daha önce hiç japon bir yazarın kitabını okumamıştım. merakla başladığım romanda yazarın başından geçenleri yazdığını görüyoruz. trajik bir hikaye ancak olay örgüsü biraz kopuk ve yaşanan dramı okuyucuya tam olarak iletemediğini düşünüyorum. intihara giden süreç daha etraflıca anlatılsaydı daha çok etkilenirdim.
toplum dışından topluma bakmak ürkütücüdür. toplum dışındaysanız kendinize bakmak ise başedilmesi çok zor bir ıstıraptır. çünkü yüzleşeceğiniz hiçlik, bir anlam yaratmanıza, bir erdem kuşanmanıza, bir benzerlik bulmanıza izin vermez. bu hiçliktir, anlatmaya da kelimeler pek yetmez.
"görmezden geliyoruz başka birini tanımanın imkansızlığını... yani, anlamanın ve anlaşılmanın imkansızlığını..."
iletişimsizlik üzerine kurulmuş en güzel cümlelerden biri. hayatla ve yaşayan diğer her şeyle bağını yitirmeyenin anlaması imkansız bir duygu.
