Kübra Gürer Uyanık
@kubra_bayezid_
Lisans
İstanbul
27 Ekim 1987
45 okur puanı
Şubat 2022 tarihinde katıldı
Ahlâkî mükemmelliğe doğru giden bir karaktere sahip olmak istiyorsam, o zaman, sınırların çizili olmadığı bir yerde, sınırı çizecek bir karakterim olmalı.
Sayfa 130
Okur Takip Önerileri
"İnsanların çoğu iyidir, Scout, yeter ki sen onları bir gün gör."
Sayfa 358
İnsanlar en tuhaf koşullarda bile her şeyi gündelik hayatta alıştıkları biçimde yapıyorlar. Ben de o insanlardan biriydim.
Sayfa 346
Galiba Öcü Radley'nin bunca zamandır evden çıkmamasını anlamaya başlıyorum. "Dışarı çıkmamak istediği için içeride kalıyor."
Sayfa 289
Merak ettim, acaba hayatında hiç ona "küçük hanım" ya da "Bayan Mayella" diyen olmuş mudur; sıradan bir kibarlığı hakaret saydığına göre hiç olmamış demek ki. Ne biçim bir hayatı vardı acaba? Çok geçmeden öğrendim.
Sayfa 233
Durumları gerçekten acıklı.
"Acıklı mı, neden?"
Hiçbir yere ait değiller. Siyahlar onları istemez çünkü yarı beyazlar; beyazlar onları istemez çünkü yarı siyahlar, böylece arada kalıyorlar, hiçbir yere ait olmadan.
Sayfa 207
Bana öyle geldi ki, araba sürücüsü katırları hızlandırırken, neşeyi günah sayan Hristiyanlar, şeytanın İncil'den kendi amacına uygun alıntılar yaptığını düşünüyorlardı...
Sayfa 204
O gün öğle sonrasının geri kalan saatleri, akrabalar geldiği zaman insanın yüreğine çöreklenen o yumuşak kasvet duygusu içinde geçti...
Sayfa 165
Eh, benim de kilisede ya da komşularımla beyazlar gibi konuştuğumu düşünün? Musa'dan bile önemli biriymişim gibi hava attığımı düşünürler.
Bildiğin her şeyi söylemek zorunda değilsin. Ayrıca, insanlar kendilerinden daha çok şey bilen birini çevrelerinde görmekten hoşlanmazlar. Sinirlenirler. Doğru konuşarak onları değiştiremezsin, kendileri öğrenmek istemelidir, onlar öğrenmek istemiyorlarsa bir şey yapamazsın, ya çeneni kapar ya da onlar gibi konuşursun.
Sayfa 162
Onunla ilgili bir gerçeği görmeni istiyordum, gerçek cesaretin ne olduğunu görmeni istiyordum, gerçek cesaretin eli tüfekli bir adamla ilgisi olmadığını. Daha başlamadan yenildiğini bile bile başlamak ve her ne pahasına olursa olsun sonuna kadar devam etmek olduğunu. Nadiren de olsa bazen kazanırsın. Bayan Dubose kazandı, kırk sekiz kilosunun kırk sekizini de kazandı. Hiç kimseye, hiçbir şeye bağımlı olmadan öldü. Hayatımda tanıdığım en cesur kadındı.
Sayfa 146
"Ama başka insanların yüzüne bakabilmek için ilk önce kendi yüzüme bakabilmeliyim. Başka insanların çoğunluğunun düşüncelerinden bağımsız hareket eden tek şey insanın vicdanıdır."
Sayfa 138
Bayan Maudie sallanmayı bıraktı, sesi sertleşti:
" Sen bunu anlayamayacak kadar küçüksün," dedi, "ama bazen bir adamın elindeki İncil... Babanın elindeki viski şişesinden daha tehlikeli olabilir."
Sayfa 63