Kübra

Kübra
@kubraad
Görünmez bir mezarlıktır zaman.
Hacettepe Üniversitesi
20 Ocak
83 okur puanı
Mayıs 2020 tarihinde katıldı
Reklam
İnsan bir kere onurunu yitimesin, hiçbir yalan utandırmaz artık, hiçbir düşkünlük yüzünü kızartmaz, hiçbir rezillik küçük düşürmez, hiçbir doğru erdem kazandırmaz, hiçbir acı merhamet uyandırmaz. O artık sadece kötüdür, korkaktır, çürümenin fotoğrafıdır, toplumsal bir urdur, bir yalnızlık iskeletidir. Bizden daha iyi bilir yenildiğini. Ezildiğini. Tükendiğini. Sevinemediğini. Çıkışının kalmadığını. Kimseye güvenmediğini. İnsanlardan bir mezara döndüğünü. Derin bir yalnızlıkla boğulduğunu. Uyuyamadığını.
“Sen hüzünlüsün diye dünya durup sana yol vermeyecek.”

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Yenilgi, yenilgim, benim ölmez cesaretim, Sen ve ben, birlikte güleceğiz kasırgayla, Ve ikimiz, mezarlar kazacağız içimizde ölenler için, Şevkle tutunacağız güneşe, Tehlikeli olacağız!
Reklam
“Gözyaşıyla yazılmış bir yazıyım yeryüzünde. Her bir kirpiğinde iç geçiren zaman benim. Sokaklar kalabalık ama odalar benim. Sana bakan herkesin gözbebekleri benim.”
“Ölüm, benim bundan sonra Hayat, senin yeryüzü hatıran.”
“Unutmadık ama kalbimiz neredeyse kurudu. Kalbimiz kurumadı ama aklımız zehirli bir yaraya döndü. Gövdemiz geçmişle geleceğin çarmıhında bir utanç fotoğrafı olarak asılı kaldı.”
“Nasıl bir yaşam geçireceğinizi sahip olduğunuz mal varlığı ve fiziksel özellikleriniz değil karakteriniz ve bakış açınız belirler. İyi bir karakter etrafınıza iyi insanların ve iyi olayların toplanmasını sağlar.”
Sayfa 159Kitabı okudu
“Sizinki kadar katılaşmış bir kalbe daha önce hiç rastlamadım. Karşıma çıkan suçlular bu ıstırap simgesi önünde hep ağlamışlardır.”
Sayfa 66 - Can modernKitabı okudu
Reklam
“Yaşayamadıklarım değil, yaşadığım ne varsa onlar beni ben yapacak. Yaşamak istedimlerimi tek tek bana verecek.”
“O günlerin en iyisiydi ya da en kötüsüydü, akıl çağıydı ve aptallık çağıydı, inançlar zamanıydı ve inançsızlıklar zamanıydı, ışık mevsimiydi ve karanlık mevsimiydi, umut baharıydı ve umutsuzluk kışıydı; yaşayabilmek için her şey vardı önümüzde ve yaşayabilmek için önümüzde hiçbir şey yoktu; hepimiz doğrudan cennete gidiyorduk, hepimiz doğrudan cehenneme gidiyorduk. Kısacası o günler, tıpkı şimdiki gibi o kadar uzaktaydı ki, kimileri iyi ve kötü şeylerin üstünlük derecelerini karşılaştırdığında, o günlerin gelmiş geçmiş en iyi günler olduğunda ısrar ediyordu.”
“Güvensizlik dolu bir sakinlik içerisindeyim.”
Koridor YayınlarıKitabı okudu
113 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.