İnsanlar içinde yaşayan, ama gelenekler ve kanunlar denen o engeller ortadan kalkmadıkça kendini göstermeye cesaret edemeyen o canavar... artık serbest kalmıştı. İşaret verilmiş, engeller kaldırılmıştı.
İnsanlık tarihinde çoğu zaman görüldüğü gibi, bütün şiddetli davranışlar, soygunculuk, hatta insan öldürme bile mübahtı. Yalnız bunun verilen bir parolayla olması, yüksek çıkarlar uğruna yapılması, ya da adları ve inançları belli küçük nir topluluğa uygulanması şarttı.
Sayfa 312Kitabı okudu
Sen her şeye karşı ilgisizsin! Ne seviyor, ne de nefret ediyorsun! Çünkü her ikisi için de biraz olsun benliğinden çıkmak, gururunu yenmek gerekir.
Gururun sıkıntıdan esniyor, doymayan gözlerle uzaklarda başka bir şey arıyor, hiçbir yerde durmasını bilmiyor, hiç doymuyor ve tatmin olmuyorsun. Bu da senin cezan! Her şeyi gururuna feda ediyorsun ama onun başlıca kölesi ve en büyük kurbanı sensin!
278Kitabı okudu
Ağlayıp inlemeyi, arkasından ağladıkları kişiden çok seviyorlardı
Okur Takip Önerileri
Mutsuz insanların felaketi bundan ileri gelir. Parlak ve erişilmez olan şeyler bir an için onlara kolayca erişilebilecekmiş gibi görünür ve bu istek bir kere içlerine yerleşti mi her şeye rağmen ona el uzatanlara getirecekleri felaketlerle tekrar erişilmez bir hale gelir
Sayfa 172Kitabı okudu
Birlikte geçirilen bir felaket kadar insanları birbiribe bağlayan hiçbir şey yoktur
Sayfa 81Kitabı okudu
o zamanlar annem yaşıyordu ve ne zaman istersem onu görebilirdim. elimin altındaydı. kocamışlığını, beni severek, beni bekleyerek geçiren bir yaşlı kadın.
Sayfa 111Kitabı okudu
Çünkü yaz aylarında, dağlarda, tepelerde, kentlerde, nerede olursa olsunlar insanlar eşitti biraz. zaman zaman uzman bey bile bahçıvanı, kayıkçısı, komşu çocuklarıyla aynı kırları, bahçeleri, aynı denizi paylaşıyordu, istesin istemesin.
Sayfa 56Kitabı okudu
Adamın verdiği lokantanın adresini alırken yaşamına yeni bir Böcek'in girmek üzere olduğunun faekında değildi.
Sayfa 28 - h2o kitapKitabı okudu
Hastalarını, üstü boş bir masa, güler yüzle karşılamak, yalnız onları bekliyormuş, onların derdinden başka bir şey düşünmüyormuş izlenimini vermek, her zaman işini kolaylaştırırdı.
Sayfa 3 - h2o kitapKitabı okudu
Çok yakındık, ama aramızda hep aşılamaya mesafeler var gibiydi.
Babam da ben de, hep yaşadıklarımızı anlatıyorduk birbirimize; duyduklarımızı, okuduklarımızı, başımızdan geçenleri...
Ama içimizden geçenleri açamıyorduk bir türlü...
Sayfa 44Kitabı okudu
Yürümek ruhumu açar... Yürümek benliğimi tazeler... Yürümek var olduğumu hissettirir...
Bozkırda gece bir kere yola çıkmışsan, durmak dehşete kapılmaktır, bilirim...
Bir kez durursan, geride bıraktıklarına kayar ayakların. Geriye bakarsan, kavuşma heyecanını yitirirsin. Korkarsan, ayakların tökezler, ıssızlıpın ortasında kilitlenir kalırsın. Savunmasız, çaresiz, boş gözlerle karanlığı yararsın...
Sayfa 96Kitabı okudu
Bir işin başını ve sonunu bilmeyene ilk bakışta her manzara acayiplik arz ediyordu.
