…
“Kaybedecek gibi görünüyoruz diye vazgeçmek için bir bahane olamaz. Denemek zorundayız. Çünkü diğer seçenek, teslim olmak.”
Sayfa 293 - StefanKitabı okudu
…
“Artık içimde o ‘ışık’ hep eksik kalacak.”
Sayfa 197 - BonnieKitabı okudu
Stefan, Elena, hala kollarındayken Damon'a baktı. "Beni kurtarmaya geleceğini biliyordum"
Damon'ın dudaklarında belli belirsiz bir gülümseme oynaştı " Tabii gelecektim şapşal" dedi sertçe " Ben senin ağabeyinim"
ağlıyorum..
Sonra ilk kez Damon'a baktı ve deminki uyuşukluğun yerini kızıl bir öfke aldı. "Yalnızca çalmayı biliyorsun, değil mi?" Dedi acı acı. "Ama bu son. Artık kardeş değiliz"
Sayfa 212Kitabı okudu
Bir kaç saniye sonra Stefan boğazını temizledi. "Ölmediğine sevindim" dedi
Damon'ın dudaklarının kenarı titreşti" Ben de bugün seni öldüremediğime sevindim, küçük kardeşim"
"Stefan, Damon'un Tem istediği uygun bir zamanda geri dönüp sana bazı şeylerin değiştiğini gösterebilmekti. Değişebildiğini kanıtlamak istiyordu. Ve o senin için değişmek istiyordu. Benim için değil. Sadece senin için. Siz kardeşsiniz ve Damon seni seviyor. "
"Ben senin kucak köpeğin değilim Elena"
Stefan SalvatoreKitabı okudu
Meredith'in uzun bacaklarına dolanan yosun parçaları bir isim oluşturmuştu:
DAMON
Elena " Benim hatam olduğunu söyledin. Peşimizdeki her neyse, onu buraya ben getirmişim"
Bonnie'nin zihninin ufacık bir kısmında birden hiç beklenmedik, kötü bir düşünce belirdi. 'Neden şaşırmadım acaba? Zaten her şey seninle ilgili, öyle değil mi Elena?'
Damon olsa gülerdi. Stefan onu duyar gibi oldu. Stefan, diye dalga geçerdi kara gözlerini yarı sevecen bir küçümsemeyle kısarak. 'Vicdanınla savaşırken vampirlerin en güzel yanlarını kaçırıyorsun, aptal'