Ne biliyorsun hakkımda? Yani gördüklerinden başka? Giysilerim, gülüşlerim, sana anlattıklarım; ben bunlar mıyım? Beni sadece kendi gözünün gördüğüyle mi yargıladın?
Ya da bi düşün Belki baktıkça kınadığın kendi yüreğinin aynasıdır! Kendi günahların, sakladıkların! Belki Allah'a senden bir adım daha yakınımdır, belki bir tövbe fazlam vardır nasıl bu kadar eminsin? Artık vazgeçtim! Anlaşılmayı ummaktan, anlatmak için çırpınmaktan.
Yorgunum zira...
Cemal Süreya