Kimileri uzak Torostandı ve Kürtçe ko nuşuyorlardı. Sema:h dönüyorlardı her düzlükte, her kaya dibinde, ulu ateşler yakaraktan ve ateşe ve insana ve güzeı' demelere, şu dünyada ne ki var, ne ki güzel, çiçeklere, koca bir mavi çiçek olaraktan açmış gök yüzüne, dibinden ışık kaynayalı aydınlık sulara ve insanlara ve toprağa yere diz çöküp, sağ dizlerini ölümsüz toprakla bitiştirip niyazda bulunuyorlardı, her şeyi unutup, kendilerinden geçip . .