Bir gece sabaha karşı en kilitli kapılarım açılacak yalnızlığımdan çıkıp gideceğim ne sensiz kalırsam korkusu ne de kitaplarda okuyup altını çizdiklerim ne alkol tutabilecek beni ne ölüm telaşı...
Köşe bucak saklanıyordum kaçtıklarımdan. İnanır misin, kendimden bile kaçıyordum. Soluklarım, umutlarıma benziyordu; kesik kesikti.önü arkası kesilmiyordu kâbuslarımın, kesit kesitti... Bu yürek, bunca şeye rağmen, yeniden sende hisseti.
Ağır oldu sevdan gibi...
Bu kez, umutlarım hiç ummadığım yerden kesildi...
Korktuğu için insan
Kaybolur kendi iç duvarının arkasına
Der ki;
Saklan çocuğum
Saklan ki rezil olma
Yalnız aşk yıkar bütün duvarları
Çıplak bırakır
Rüsvâ eder adamı...
"Sen beni asla ama asla tanımayan
bir su birikintisinin yanından geçercesine yanımdan geçip giden,
Bir taşa basarcasına üstüme basan, hep yoluna devam eden ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde bırakan sen, Kimsin ki benim için?"