Zevk, bir yan etki veya yan üründür ve öyle kalmalıdır; bir hedef haline getirildiği ölçüde kaybolur veya bozulur.
Bu insanlar kendilerine yanlış yapılmış olsa bile, kimsenin yanlış yapma hakkının olmadığına yönelik sağduyuyu ancak yavaş yavaş kazanabilirdi.
İnsan, kaderinin acı çekmek olduğunu fark ederse, ıstırabı kabul etmeyi de bir görev olarak benimseyecektir; bu onun tek ve kendine özgü görevidir.
Okur Takip Önerileri
Gerçekten ihtiyaç duyduğumuz şey, hayata yönelik tutumumuzun değişmesidir. Kendimizin de bunu öğrenmesi ve dahası umutsuz insanlara hayattan ne beklediğimizin önemi olmadığını, önemli olanın hayatın bizden ne beklediği olduğunu öğretmemiz gerekir.
Hayatında bir anlam, bir amaç, bir hedef bulunmadığını bu yüzden de devam etmesine gerek olmadığını söyleyen kişiye acıyın; yakında kaybolacaktır.
Geleceğe (geleceğine) yönelik inancını yitirmiş bir tutsak mahvolmuştur. Geleceğe inancını yitirdiği için manevi dayanıklılığını da yitirmiş ve kendisini çöküşe bırakarak zihinsel ve fiziksel çürümenin nesnesi olmuştur.
Dostoyevski bir zamanlar, "Beni korkutan tek şey çektiklerime değmeyecek olmaktır" demişti.
Aylar sonra, serbest bırakılmamızın ardından eski kampımızdan bir arkadaşla karşılaştım. Kamp polisi olarak ceset yığınlarının arasında bir parça et aradığını anlattı. Bir tencerenin içinde bulunduğu ete el koymuştu. Yamyamlık başlamıştı. Tam zamanında ayrılmıştım.
Hatta bir keresinde nazik bir ustabaşına ''Benim senden bu yol işini öğrendiğim kadar kısa süre içinde sen benden beyin ameliyatı yapmayı öğrenebilseydin sana çok büyük saygı duyardım'' deme cüretinde bulunmuştum. O da gülümsemişti.
Tüm kamp sakinleri gibi ben de ödemden mustariptim.
O sefer kan beynime sıçradı çünkü en ufak bir fikri olmayan bir adamın hayatımı yargılamasını dinlemek zorunda kalmıştım.
Başka bir grup tutsağın içkileri ise neredeyse sınırsız olarak SS tarafından karşılanıyordu: Bunlar gaz odaları ve fırınlarda çalışanlardı, bir gün yeni bir grunun onların yerini alacağını ve zorla yerine getirdikleri cellat rolünü bırakıp kurban durumuna düşeceklerini çok iyi biliyorlardı.
Mutluluk kendiliğinden ortaya çıkmalıdır ve aynısı başarı için de geçerlidir.
Frankl. Nietzsche'den şu alıntıyı severek kullanır: ''Yaşamak için bir nedeni olan insan her türlü nasıla katlanabilir.''
