<Bir gece Hoca Bâki"nin acısı vardı. Uyuyamadı. Ben
de onun acısı yüzünden uyuyamadım. Alâkalı olduğu insanın acısından ıstırap duymayan insan, son derece katı ve kabadır.
Bu yolda olanlara gerektir ki, canlılardan hangisine bir ıstırap gelse, aynını kendi çekecek kadar incelmiş olsun...