Adaletin çalışmadığı yerde, insanın kendi sağladığı adalet çok acımasız oluyor; hemen ilkçağdaki ayarlarımıza geri dönüveriyoruz, sonra dişe diş göze göz.
Kötülüğün en belirgin nedenlerinden biri sevgisizlik. İnsanlar sevmeyi bilmiyorlar; yaşamı, başka birini, kuşu, çiçeği, böceği sevmeyi bir becerebilseler, dünya daha güzel bir yer olurdu.
Dünyanın kendisinde taşıdığı bir anlam yoktur, anlam, ona bakan zihnin, dünyaya sayısız anlam verebilme kapasitesinden doğar. Zihin kendi kendisine tuzak kurmakta gibidir.