Bir pencereden diğerine yürüyüp dururken en ürkütücü yalnızlığın ıssız bir yerde yaşamak değil, arzuladığın beraberliklerin dışında kalmak olduğunun farkına vardı.
Bir yer güzel, ihtişamlı, sağlığa veya ihtiyaçlarınıza uygun olabilir ama anılar olmadan oraya yerleşen birinin sonunda tadı kaçar, hele de kendi türüyle etkileşim fırsatı da bulamazsa.
Pek çok insan için devrimin büyük bir kısmı beklemekten başka bir şey değildir. Turistlerin ezilmiş bir halkta memnuniyetten başka bir şeyi nadiren görmelerinin nedeni budur. Beklemek ve beklemenin kardeşi ölüm çok memnun görünür.