matermaria
@matermaria_
matermaria tekrar paylaştı.
"Başkalarının iyiliğini isteyen kimse, ya gerçekten iyidir veya aslında iyi ve erdemli olmamakla birlikte, iyiliğini istediği kişilerce iyi olduğu zannedilendir."
Sayfa 24
Okur Takip Önerileri
matermaria tekrar paylaştı.
Eksik ve kusurlu siyasal rejimler, ahlaki açıdan eksik ve kusurlu hayatlara yol açar.
Sayfa 10Kitabı okudu
ayakları hâlâ eski çamurun içinde debeleniyor olsa da, artık özgürleşen kafaları gerçekliğin temiz havasını soluyordu.
Sayfa 126Kitabı okudu
Her şeyi, eğreti, her an bozulabilir bir denge tutturarak, kafalarının üzerinde taşıyorlardı. Dikkati azıcık elden bıraksalar, her şey devrilebilir, peşi sıra onları da sürükleyebilirdi.
Sayfa 123Kitabı okudu
Sallantıda olanın, bocalayanın dünya değil insan teki olması bin kez daha iyidir.
Sayfa 122Kitabı okudu
Neşeli insanlar değiliz belki, ama fazlasıyla sağduyulu ve dürüstüz.
Sayfa 108Kitabı okudu
ama kayıtsızlık, en çok ses getiren girişimlerin gizli nedenidir genellikle;
Sayfa 103Kitabı okudu
Kendini bir hiç gibi hissetmek, hayvani bir dinginlik ve boyun eğişse eğer, ben kendimi bir hiç gibi bile hissetmiyordum.
Sayfa 102Kitabı okudu
Ölümünden kısa bir süre önce, iki türlü ıstırap vardır, demişti bana: İlkinde, ıstırap çektiğini bilirsin ve ıstırap çekerken, hafızanda lezzetini hâlâ korumakta olan daha iyi bir hayat, elinden alınmıştır; ikincisinde, ıstırap çektiğini bilmezsin, ama bütün bir dünya, içinden geçerken, en sıkıntısız haliyle bile, ıssız ve virane bir yer olur çıkar senin için.
Sayfa 100Kitabı okudu
Şimdi düşünüyorum da, nedensiz acının ve kederin gitgide kalınlaşan katmanlarının altından beni çekip çıkarması için unutuştan medet ummak gibiydi.
Sayfa 93Kitabı okudu
Kimi zaman, içimdeki bir şeyin kaybolup gidene değin zayıfladığını hissediyordum; işte o zaman, dünya, kendi bedenimden başlayarak, mana yerine tekdüze bir uğultu barındıran uzak, yabancı bir şey olup çıkıyordu.
Sayfa 93Kitabı okudu
onca ayı, bulanık bir su birikintisine gömülür gibi, üzüntüye gark olarak geçirdim. Ağzımdan avuç avuç kül gibi dökülüyordu sözcükler; o kayıtsız, buz gibi günlerde her şey ne denli yıkıcıydı. Yerinden kıpırdamama, konuşmama, unutulmuş, bilinçsiz bir varlığa dönüşme eğilimi günbegün bütün benliğimi kuşatıyordu.
Sayfa 92Kitabı okudu