Yavrum, ben yanlışım biliyorum da
Nedir ki bir aşkın doğrusu
Herkesin kendini boğduğu yerde
Az da olsa payım
Yaşamayı sevdim.
Bu büyük bağışı
Bir gün elbet ben de
Ömrümle öderim..
Birazcık saygı giderayak dünyadan beklediği..
Okur Takip Önerileri
Ve kendime soruyorum: Hayallerim nerede? Kafamı sallayıp mırıldanıyorum: Zaman nasıl da geçiyor! Ve sonra kendime bir daha soruyorum: Zamanını nasıl geçirdin, hayatının en iyi yıllarını nereye gömdün? Yaşadın mı, yaşamadın mı? Bak, diyorum kendime, dünyadaki her şeyin nasıl solup soğuduğuna bak. Birkaç yıl daha geçecek, ardından bunu mutsuz bir yalnızlık izleyecek, daha sonra sarsak yaşlılık değneğiyle birlikte gelecek, daha sonra da çaresizlik ve yıkım olacak. Olağanüstü dünyan yok olacak, hayallerin çürüyüp ölecek, ağaçlardan düşensarı yapraklar gibi dağılacak.
Ey canımda boğulan güzellik
Bütün acılarına açığım
Yüzünü çevirme benden.
Ölüm de bırakacak bir gün bizi
Bir gün yalnız bile olmayacağız.
Sayfa 66 - Kırmızıkedi YayınlarıKitabı okudu
Sonra ne varsa
Şuramda bir hazine gibi duran
Acı, sevinç, kirpik, şarkı, gamze, şiir
Hepsini bir bir unutacağım
Unutacağım
Unutacağım.
Sayfa 49 - Kırmızıkedi YayınlarıKitabı okudu
Gideceğim, dedi. Burada üşüyorum. Dünya ağır. İnsan korkunç, İnanacak gücüm kalmadı. Her şeye bulantıyla bakıyorum. Güzellik yıkıcı. Hiçbir inceliğe inanmıyorum. Bir sonsuz kum içinde bir yıldız rüyasıyım. Seni sevecektim. Söyleyemedim. Gidince mi? Yalnızlık benden önce gidecek, biliyorum..
Sayfa 47 - Kırmızıkedi YayınlarıKitabı okudu
Sesindeki her duyguya, yüzündeki her anlama inanırdım. Şiir okurdu. Şarkı söylerdi. Çiçekli gamzeleri vardı. Öyle güzeldi ki, kimse kederini göremezdi.
Sayfa 46 - Kırmızıkedi YayınlarıKitabı okudu
Ayrılık nasıl bir yalnızlık Hatice
İnsan sevdiğinin ağlamasını özler mi...
Sayfa 44 - Kırmızıkedi YayınlarıKitabı okudu
Yoksul evlerin dünyayı sevmesi
Neden bu kadar kederli oluyor
Sayfa 40 - Kırmızıkedi YayınlarıKitabı okudu
Bir tek bilmediğim yerler
Acı vermedi.
Keşke, diyorum
İnsan insanı hiç tanımasaydı
Sayfa 38 - Kırmızıkedi YayınlarıKitabı okudu
Bazen öyle bir hayranlığa, öyle bir yalnızlığa varır ki bu uğultu, bir insanın kirpiklerini görmezsem o insanın yüzünü görmem, göremem. “Kirpikleri top top olmuş yaşınan"der ya Karacaoğlan, yaşla olmasa da kirpikler top top olacak, tel tel olacak, gölgesi yüzde secdeye varacak, uzun olacak, yakın olacak, kıvrım kıvrım olacak, beşik gibi sallanacak, hançer olacak, ucu tanrıya değecek, bulutlanacak, boncuklanacak, bizi kapısında tutacak, usulca aralanacak, içeriye alacak. İnsanın yüreğini ondan sonra göreceğiz. Ondan sonra sevmeye başlayacağız. Ondan sonra anlayacağız güzelliğin en ince harfini. İnsanın dudaklarından önce kirpikleri gülecek.
Alın çizgilerinden önce kirpikleri ağlayacak.
Sayfa 31 - Kırmızıkedi YayınlarıKitabı okudu
Ne zaman bağışlayacaksın bizi
Ne zaman çekip alacaksın
Bu yaralı belleği hayatımızdan?
Sayfa 15 - Kırmızıkedi YayınlarıKitabı okudu
Dağlara dedim ki
Benim acım geçecek mi?
Sesimi gözyaşımla bastırıp
Eğildim üzerine
Arılar eğildi
Selvi eğildi, su taşı eğildi.
Bana dedin ki
Dağlar ne bilsin ölümü
Onlar sadece yaşar.
Şikayet etme, bak
Ağlıyorsun, özlüyorsun
Benimle konuşuyorsun
İçindeki kederi kaybetme
Yazdığın yazıyım ben
İçtiğin su
Sustuğun şarkı
Açtığın kapı benim
Kapattığın yalnızlık ben.
Sayfa 9 - Kırmızıkedi YayınlarıKitabı okudu
Ben taşların üzerinde, hiçbir şey bilmeden
Seni sevmeden daha, şiir yazmadan, dünyayı görmeden
İnsanın ölümden korkmasını anlamadan daha
Üzümlerdrn yıldızlardan elmalardan annemden babamdan
Uzaklara uzaklara uzaklara bakıyorum
Sayfa 8 - Kırmızıkedi YayınlarıKitabı okudu