Zifiri karanlıkta gelse şiirin hası
Ayak seslerinden tanırım
Ne zaman bir köy türküsü duysam
Şairliğimden utanırım
Ah bu türküler
Türkülerimiz
Ana südü" gibi candan
Ana südü" gibi temiz
Sungurca heybetli gövdesiyle heyelan halindeki bir dağ gibi gürül gürül girdi içeri, "Düşman iki yüz bini aşmış mevcuduyla yaklaşıyor," dedi belirgin bir tedirginlikle.
Alparslan hiç istifini bozmadan "biz de onlara yaklaşıyoruz."
Acı bir tebessüm geçti içimden, içim doğranarak baktım bu beş satır yedi cümleye. Davullarla, mızıkalarla, kurbanlarla, bayramlarla başlayan şey azap yüzünü göstermekte hiç gecikmemişti ve bu, kalemin görünmez yazdıklarına sinmişti.