Bazı parklarda ölü ruhlar yatar. Hiç sesleri çıkmaz, öylece beklerler. Lâkin yağmur yağdı mı, salıncaklar, kaydıraklar, çocukların gülüp koşturduğu zeminler ıslandı mı ortaya çıkarlar. İçin için ağlarlar, kimse fark etmez. Yalnızca yağmurda için için ağlayan insanlar fark eder. Bir uğultu duyulur, yapraklar kımıldanır. Sessizliğin çığlığı duyulur. Güzelim parkların ölü sakinleri ağıtlarını yakar.