Bir şekilde, bütün acıları gördüğümü, bütün hıçkırık cinslerini
duyduğumu düşünüyordum. Sanki, dünyayı bacaklarının arasından çıkarmış bir kadın gibiydim. Her
yerini ve her şeyini biliyordum, doğurduğu bebeğini tanıyan bir anne kadar... Her şeyi bildiğim için
vasiyetimde tek bir cümle olacaktı:
“Beni yüzüstü gömün. Çünkü yeterince gördüm!”