Zaman bir kum saatinin içinden dökülen kum misali yavaş yavaş geçmek yerine, kum saati kırılmış da tüm kum hızla dökülüyormuş gibi koşarak geçiyordu sanki.
Bence herkes için mutlu bir son vardır. Ancak bu sonların her zaman bir kitabın son sayfasını takip ettiğini ya da herkesin sonsuza dek mutlu sonunu bulmasının kesin olduğunu düşünüyorum. Mutlu sonlar elde edilebilir ama onları elde tutmak zordur. Mutlu sonlar, geceden kaçmak isteyen rüyalardır. Onlar kanatlı hazinelerdir. Sürekli peşine düşülmesi gereken delişmen, vahşi, pervasız şeylerdir, yoksa mutlaka kaçıp giderler.
328 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
Evangeline derinden hissetmenin olumsuz yanları olduğunu biliyordu; aklın ve mantığın önüne geçebilirdi. Ama hislerden yoksun bırakmak da aynı derecede tehlikeliydi.
Umut söndürülmesi zor bir şeydir, tek bir kıvılcımı koca bir yangın çıkarabilir.
"Korku ve cesaret genellikle bir aradadır ve aynıdır. Bu seni ya bir savaşçı ya da bir korkak yapar. Tek fark, içinde yaşadığı kişidir."
Cehaletin karanlığında olmak gerçek korkudan çok daha tehlikeliydi.
Ya da belki de kimse sevgiyi hak etmezdi. Belki de sevgi her zaman bir armağandı.
Korku insanların önlem sandıkları bir zehirdi. Güvende kalmak için verilen kararlar da aynı derecede tehlikeli olabilirdi.
Bir kız kardeşin sevgisi kadar değerli hiçbir şey yoktur.
İnsanı geçmişe acındıran, geleceği önemli karşılamaya yönelten, bilincin mazi ve atiye uzanışı, onun bilmediği şeylerdi. Onun için geçmiş dün, gelecek yarındı: asla ertesi gün değil.
Eleştirilen en büyük hatası sevmezliğini göstermekte epey kaba oluşu, yakınlığını dağıtmaktaysa yeterince açık davranmamasıydı. Cisimlere renklerini verenin soğurdukları değil, yansıttıkları ışınlar olduğunu öğreniriz. Aynı biçimde insanlar ya kin ve düşmanlıklarıyla renklenirle. Özellik olarak iyi niyet hiç dikkate alınmaz.