“(…) düşünmek yüreğimi öyle acıttı ki, ağlayamadım bile.”
Sayfa 139
bu ışığın altında, kendimizi düşlere kaptırıyor, saatler gerçek karanlığın gelişini haber verene kadar okuyor, yazıyor ya da konuşuyorduk.
Sayfa 15
Okur Takip Önerileri
bir an içimde, rüzgârda dalgalanan otlar gibi, uzak diyarların sessiz kımıltısını hissettim.
Sayfa 186
ama fugui tamamen farklıydı. geçmişi düşünmekten zevk alıyordu. hayatı hakkında konuşmaktan hoşlanıyordu. sanki bu şekilde hayatını tekrar tekrar yaşayabiliyordu. hikâyesi, pençelerini ağaca geçirmiş bir kartal gibi esir almıştı beni.
Sayfa 42
"gösterişli binalar, modern hapishanelerimiz oldu. sonuçta, kapitalist dünyanın tüketim çarklarına kapılıp markalar arasında un ufak olduk…"
Sayfa 61
''anlat," dedi.
''anlatacak bir şey yok. bazen zihnimin içinde takılıp kalıyorum işte. bataklıkta yürümeye çalışıyormuşum gibi geliyor."
Sayfa 2
