Uygarlık bireye özgürlük verip bir kaplan gibi onu vahşileştirdikten sonra, bu vahşiliği kafese tıkıyor ve dünyanın huzurunu koruyor. Oysa gerçek huzur bu değil. Bu sadece hayvanat bahçesindeki bir kaplanın ziyaretçilerine bakarken boylu boyunca yatmasına benzer bir huzur. Demir parmaklıkların biri bile kopsa dünya karmakarışık bir yer olur.