Ya nasıl güzel bir kitaptı.... Sevgili Şermin Yaşar sen nasıl güzel bir insansın... Her bir karakteri içimde hissettim. Kimi zaman gözlerim doldu kimi zaman kahkaha attım. Düşündüm düşündüm ve yaşadım yazılanları... Öylesine yalnızız ki aslında hayatta... Öylesine maskeler arasında saklanıyoruz ki... Hepimizin bir hayatı var ama hiç kimse özümüzü bilmiyor. Hatta biz bile çoğu zaman özümüzü unutup hayatın akışına kapılıp yaşıyoruz... Başkalarının hayatlarını hep kafamızda şekillendirdiğimiz gibi olduğunu sanıyoruz. Hep kendi düşüncelerimize göre tartıyoruz yorum yapıp puan veriyoruz insanlara. Ama hani bir söz vardır ya beni eleştirmeden önce benim ayakkabılarımı giy ve benim yürüdüğüm yollardan yürü diye.. İşte bizim asla yapmadığımız şey. Oysa herkesin kalbinde ne hayatlar var. Hiç kimse bir günde bizim dışardan gördüğümüz kişi olmadı ki.. Unutuyoruz hemen herkesin de bir hikayesi olduğunu... Sıcacık iç kavuran hayat dersi gibi bir kitaptı. Çok beğendim çok!
