Hayatımda sadece bir kişi için naralar atarak sevdiğimi söyledim, şimdi öylece oturdum duvarı izlerken buldum kendimi. Hani soruyorlar ya size kalana mı zor gidene mi diye, gideni bilmiyorum da kalanın tüm hayalleri başına yıkılmış oluyorda hem kimse artık acısını bile görmesin diye çabalıyor hem de en olmicak yerde, en olmicak zamanda öylece duvarı izlerken buluyor işte kendini. Demem o ki öylece geri de bırakılmanın literatürde bir adı bile yok...