Canım Stefan Zweig ve ilk incelemem olma konusunda öncü olan pek sevgili Mecburiyet kitabı :))
Aslında neden ilk incelememi bu kitap için yazma ihtiyacı hissettim hiç bilmiyorum ama hazır içimden gelmişken vazgeçmekte istemedim tabi ki :)
MECBURİYET..
Şuncağızcık, incecik bir kitaptan bu kadar memnun kalıp, seveceğimi hiç düşünmezdim, çünkü bir çok insanın aksine kalın (çok sayfalı) yada devamı olan kitapları daha bir seviyorum. Ancak pek sayın Stefan bey amca döktürmüş ve ben dedim ki evet incecik bir kitap, kısa bir hikaye de olsa çok iyi olabiliyormuş.
Bakıldığında sadece hikaye denilebilecek, kısa bir zaman diliminde geçen bir olayı anlatıyor. Lakin insanın iç dünyasına dair öyle güzel tespitleri var ki, insan nasıl bu kadar kusursuz şekilde kelimelere döktüğüne şaşırmadan edemiyor. Yani en azından bu konuda ben çok keyif aldım kitabı okurken. :)
(Kitabın konusu ile ilgili Spoiler vermeyi özellikle istemedim çünkü ben çok muzdaribim bu konudan. Zaten kısacık bir kitap kendisi :) )
İlla ki tavsiyemdir. :))
