Ey özlemin sabrını taşırdığı âşık! Sen de benim gibi acı çekiyorsun, ıstırap duyuyorsun. Öyleyse şu usandığın yerden kalk ve sevgilinin seni beklediği yere git. Kalk, bu kadar çektiğin yeter, vuslat nimetinin tadına varmanın zamanı geldi.
İtiraf etmeliyim ki, Efsan'ın kalbiyle birlikte attı kalbim Alaz'ın her bakışında ve dokunuşunda. Fantastik bir dünyada geçen bu hikaye nasıl olur da bu kadar gerçek duygular hissettirebilir insana? Ara ara dolan gözler ve sık sık yüzde oluşan gülümsemeler ile okudum karanlık şehrin hikayesini. Krallıklarında neler olacağını ve aşklarına kavuşacakları anı hasretle bekliyor olacağım.
Bir gün soracaklar; ey insanlar, kız çocuklarının çığlıklarına neden sessiz kaldınız? Ahtım olsun ki susanı affetmeyeceğim! Ahtım olsun ki görmezden geleni affetmeyeceğim! Yemin olsun sana ey insan; canını yaktığınız hiçbir kız çocuğunun hakkını helal etmeyeceğim!
Çok uzun zaman önce bizi gerçek tehlikelerden koruyacak bir toplum düzeni inşa ettik ve sanki hayatımızın huzurlu geçmesinden çok korkuyormuşuz gibi kendimize yeni modern dertler icat ettik.